ارزیابی آسیب‎پذیری ذاتی آلودگی آب زیرزمینی دشت ارومیه با استفاده از مدل های دراستیک و دراستیک اصلاح شده

ارزیابی پتانسیل آسیب پذیری آلودگی آب زیرزمینی برای حفاظت از آب‎های زیرزمینی که متاثر از استفاده زیاد از کود است، ابزار مناسبی می باشد. آب زیرزمینی دشت ارومیه به علت وجود کارخانه های مختلف و کشاورزی، پتانسیل آلوده شدن را دارد. در این تحقیق از مدل دراستیک اصلاح شده و دراستیک که یک مدل جهانی است آسیب پذیری ذاتی آلودگی دشت ارومیه بررسی شد. اصلاح این مدل بر اساس بازبینی رتبه ها و وزن های فاکتورهای مختلف، با استفاده از روش های ساده آماری و در محیط GIS و با درنظر گرفتن مقدار همبستگی با غلظت نیترات آب زیرزمینی انجام شد. نتایج نشان داد که محیط آبخوان (A) همبستگی معنی دار با غلظت نیترات ندارد و از معادله اولیه حذف گردید. بیش ترین و کم‎ترین همبستگی معنی دار را فاکتورهای جنس خاک (s) و عمق تا سطح ایستابی (D) داشتند و به ترتیب وزن های ۵ و ۷/۲ به آن ها اختصاص یافت. اصلاح رتبه ها و وزن ها منجر به بهبودی نتایج پهنه بندی شد، به گونه ای که همبستگی شاخص دراستیک با غلظت نیترات نسبت به دراستیک اولیه، حدود ۱۱ درصد افزایش داشت. بر اساس شاخص دراستیک اصلاح شده از کل دشت ارومیه، ۳/۴، ۸/۳۰ و ۹/۶۴ درصد به ترتیب در محدوده ی آسیب‎پذیری کم، خیلی کم و بدون خطر آلودگی قرار داشت

کلیدواژه ها:

دراستک اصلاح شده ، آب زیرزمینی ، GIS ، آسیب پذیری