کاربرد تحلیل سلسله مراتبی دراولویت بندی معیارهای تنوع زیست فرهنگی در مناطق خشک مطالعه موردی شهرستان نیشابور

تجربیات مطالعاتی نشان می دهد که بهره گیری از ارزش های فرهنگی و معنوی می تواند موجب حفاظت از طبیعت شود.از این رو در دهه های اخیر مفهوم تنوع زیست فرهنگی درمجامع بین المللی به عنوان عامل کلیدی در حفظ پایداری نظام های بوم شناختی و اجتماعی مطرح واهمیت یکپارچه سازی ارزش های فرهنگی در مدیریت و حفاظت زیست محیطی مورد تاکید قرار گرفته است. هدف از این نوشتار نیز شناسایی و اولویت بندی معیارهای حفاظتی لازم برای عرصه های طبیعی با ارزش فرهنگی به عنوان نخستین گام یکپارچه سازی ارزش های فرهنگی در حفاظت است و برای این منظور 26 منبع مشتمل بر مطالعات موردی صورت گرفته در سراسر جهان و همچنین اقدامات بین المللی موجود درخصوص حفاظت از مواریث طبیعی، فرهنگی و معنوی مورد مطالعه قرار گرفت که در نهایت به شناسایی 12 معیار برای گزینش لکه های حفاظتی با ارزش فرهنگی در شهرستان نیشابور انجامید. سپس به منظور اولویت بندی معیارها از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) بهره گیری شد که بر این اساس به ترتیب معیارهای دارایی های فرهنگی ناملموس، گونه های معین، سیمای سرزمین با ارزش فرهنگی، سیمای طبیعی منحصر بفرد، حمایت قانونی، دارایی های فرهنگی ملموس، وابستگی اجتماعی، اهمیت حفاظتی، مناطق جغرافیایی با ارزش طبیعی، تمایل اجتماعی، نهادهای اجتماعی و نواحی جغرافیایی با ارزش فرهنگی با اهمیت شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

تنوع زیست فرهنگی ، عرصه های طبیعی با ارزش معنوی ، تحلیل سلسه مراتبی ، ارزیابی چند معیاری ، شهرستان نیشابور