شناسایی جهت نگاه چشم انسان در محیط های بدون محدودیت

در این مقاله ، شیوهای موثر برای شناسایی جهت نگاه فرد در محیط های بدون محدودیت ارائه شده است . در مرحله ی اول برای شناسایی جهت نگاه، مختصات مرکز مردمک به دست آورده می شود. در روش پیشنهادی ابتدا مردمک چشم توسط آستانه گذاری هیستوگرام و فیلترمیانگین مکانیابی شده است . سپس برای کاهش پیچیدگی ، بهبود کارایی و افزایش سرعت الگوریتم بعضی از مراحل الگوریتم بهینه سازی شده و با استفاده از شیوه ی تحلیل اجزای متصل ((Connected component analysis ابتدا مرکز مردمک و سپس دایره محیطی مرز مردمک و عنبیه مکانیابی می شود. برای تست این روش از پایگاه داده UBIRIS۳ و MMU۱ و MMU۲ استفاده شده است . در مرحله ی بعدی با به کارگیری شبکه عصبی چندلایه و الگوریتم یادگیری پس انتشارخطا طبقه بندی دادهها در سیستم شناسایی جهت نگاه انجام می شود و برای تست روش پیشنهادی از ۲۳۴ تصویر پایگاه داده Colombia Gaze Data set استفاده شده است . کارایی این روش برای پایگاه داده مذکور ۸۸%بدست آمده است .

کلیدواژه ها:

آستانه سازی هیستوگرام ، پس انتشارخطا ، جهت نگاه ، شبکه عصبی ، فیلترمیانگین