واکنش عددی دموگرافیک سن شکارگر Nesidiocoris tenuis Reuter (Hem.: Miridae) به تراکم های مختلف تخم بید گوجه فرنگی Meyrick (Lep.: Gelechiidae) Tuta absoluta

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARPP-8-4_005

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1401

چکیده مقاله:

چکیده بید گوجه­فرنگی Meyrick (Lep.: Gelechiidae)  Tuta absoluta از آفات قرنطینه­ای است که در سال­های اخیر وارد کشور شده و تولید گوجه­فرنگی را با مشکل مواجه کرده است. سن شکارگر Nesidiocoris tenuis Reuter (Hem.: Miridae) اخیرا به­عنوان عامل کنترل زیستی بالقوه برای بیدگوجه­فرنگی مطرح شده است. در این مطالعه، فراسنجههای زیستی این شکارگر در قالب واکنش عددی دموگرافیک به تراکم­های مختلف تخم بیدگوجه­فرنگی، در شرایط آزمایشگاهی (دمای °C۱±۲۵، رطوبتنسبی ۱۰±۶۵% و دوره­ نوری ۱۶: ۸ ساعت روشنایی: تاریکی) تعیین گردید. برای پوره­های سن اول تا پنجم و افراد بالغ به­ترتیب تراکم­های۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰ و ۶۰ شکار (تراکم بالا)؛ ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۲۵ و ۳۰ شکار (تراکم میانی) و ۲، ۵، ۷، ۱۰، ۱۲ و ۱۵ شکار (تراکم پایین) و یک تیمار بدون شکار در نظر گرفته­ شدند. N. tenuis بدون حضور شکار تا مرحله دوم پورگی زنده ماند. در بالاترین تراکم شکار، دوره­ پیش از بلوغ و طول عمر حشرات نر و ماده به­ترتیب ۱۹/۰±۶۲/۲۱، ۰۲/۱±۲/۱۸ و ۷۰/۱±۲۱/۲۴ روز به­دست آمد؛ زادآوری ماده­ها ۲۶/۱۶±۷۱/۱۰۰ پوره بود؛ نرخ  خالص زادآوری (R۰) ، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r)، و مدت زمان یک نسل (T) به­ترتیب ۴۸/۱۰±۵۷/۴۰ پوره/فرد، ۰۰۹/۰±۱۱۹/۰ بر روز، و ۵۴۳/۰±۸۸/۳۰ روز برآورد شد. زادآوری سن شکارگر با تغذیه از تراکم بالای شکار هفت برابر و با تغذیه از تراکم میانی،  سه برابر بیشتر از تراکم پایینی بود. این نتایج بیان می­کند که N. tenuis  می­تواند در شرایط کمتر از بهینه (حد­سیری)، بقای خود را حفظ کند و تا اتمام کامل منبع شکار، بید گوجه­فرنگی را کنترل کند.

کلیدواژه ها:

واژه­های کلیدی: جدول زندگی ، زادآوری ، کنترل زیستی

نویسندگان

فاطمه شهریاری نسب

دانشجوی سابق رشته ی حشره شناسی کشاورزی گروه گیاهپزشکی دانشگاه تبریز.

شهزاد ایرانی پور

استاد رشته ی حشره شناسی کشاورزی گروه گیاهپزشکی دانشگاه تبریز.

شهریار عسگری

استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • احمدی ر، ۱۳۹۲. روش­های مدیریت و کنترل تلفیقی (IPM) شب­پره ...
  • ارکانی ت، حسینی ر و وفایی­شوشتری ر، ۱۳۹۰. بررسی فون ...
  • حسن­پور م، ۱۳۸۸. مطالعه­ی برخی ویژگی­های زیستی و شکارگری بالتوری ...
  • رمضانی ل و ضرغامی س، ۱۳۹۶. ارزیابی تاثیر مرحله رشدی ...
  • زارعی ع، دوستی ا و فلاح­زاده م، ۱۳۹۱. بررسی فونستیک ...
  • شمسی م، حسینی ر و شیروانی ا، ۱۳۹۲. شناسایی و ...
  • فیروزی ر، ۱۳۹۰. پروانه­ی مینوز گوجه­فرنگی. سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان ...
  • ملکشی ح، طلایی حسنلویی ر، محقق نیشابوری ج و اللهیاری ...
  • نوری قنبلانی قدیر (مترجم)، ۱۳۸۰. اکولوژی حشرات (تالیف پیتر دبلیو. ...
  • Agarwala BK, Bardhanroy P, Yasuda H and Takizawa T, ۲۰۰۱. ...
  • Barrientos ZR, Apablaza HJ, Norero SA and Estay PP, ۱۹۹۸. ...
  • Bayliss P and Choquenot D, ۲۰۰۲. The numerical response: rate ...
  • Cano M, Vila E, Janssen D, Bretones G, Salvador E, ...
  • Carey JR, ۱۹۹۳. Applied Demography for Biologists with Special Emphasis ...
  • Carey JR, ۲۰۰۱. Insect biodemograohy. Annual Review of Entomology ۴۶(۱): ...
  • Cauphley G, ۱۹۷۶. Wildlife management and the dynamics of ungulate ...
  • Chi H, ۲۰۱۵. TWOSEX-MSChart: a computer program for the age-stage, ...
  • Cocuzza GE, Declercq P, van de veire S, De Cock ...
  • Emden HFV, ۱۹۹۵. Host plant-aphidophaga interactions. Agriculture, Ecosystems & Environment ...
  • Gese EM and Knowlton FF, ۲۰۰۱. The role of predation ...
  • Ghoneim K, ۲۰۱۴. Predatory insects and arachnids as potential biological ...
  • Glen DM, ۱۹۷۵. Searching behaviour and prey-density requirements of blepharidopterus ...
  • Hamdi F, Chadoeuf J, Chermiti B and Bonato O, ۲۰۱۳. ...
  • Hassel MP, ۱۹۷۸. The Dynamics of Arthropod Predator-Prey Systems. Princeton ...
  • Hokyo N and Kawauchi S, ۱۹۷۵. The effect of prey ...
  • Hughes GE, ۲۰۱۰. Thermal biology and establishment potential of two ...
  • Ingegno BL, Ferracini C, Gallinotti D, Alma A and Tavella ...
  • Kindlmann P and Dixon AFG, ۲۰۰۲. Insect predator–prey dynamics and ...
  • Lester PJ and Harmsen R, ۲۰۰۲. Functional and numerical responses ...
  • May RM, ۱۹۸۱. Models for two interacting populations.Pp. ۴۸-۱۰۴ In: ...
  • Molla O, Biondi A, Alonso-Valiente M and Urbaneja A, ۲۰۱۳. ...
  • Murdoch WW, ۱۹۷۱. The developmental response of predators to changes ...
  • Perdikis DC and Lykouressis DP, ۲۰۰۴. Macrolophus pygmaeus (Hemiptera: Miridae) ...
  • Pereyra PC and Sánchez NE, ۲۰۰۶. Effect of two solanaceous ...
  • Sanchez JA, ۲۰۰۹. Density thresholds for Nesidiocoris tenuis (Heteroptera: Miridae) ...
  • Sanchez JA, Gillespie DR and Mcgregor RR, ۲۰۰۴. Plant preference ...
  • Sanchez JA, La-spina M and Lacasa A, ۲۰۱۴. Numerical response ...
  • Tavella L and Goula M, ۲۰۰۱. Dicyphini collected in horticultural ...
  • Urbaneja A, Monton H and Molla O, ۲۰۰۸. Suitability of ...
  • Urbaneja A, Tapia G and Stansly P, ۲۰۰۵. Influence of ...
  • Urbaneja-Bernat P, Alonso M, Tena A, Bolckmans K and Urbaneja ...
  • Vercher R, Calabuig A and Felipe C, ۲۰۱۰. Ecologìa, muestreos ...
  • Zappala L, Biondi A, Alma A, Al-Jboory IJ, Arno J, ...
  • نمایش کامل مراجع