بررسی خشکسالی هواشناسی استان سیستان و بلوچستان با استفاده از شاخص های DPI و SPI وZSI

خشکسالی پدیده ای اقلیمی بوده که وقوع آن در اغلب مناطق جهان اجتناب ناپذیر است و از نقطه نظر درجه شدت،دوام، گسترش منطقه ای ، تلفات جانی ، خسارات اقتصادی و اثرات اجتماعی از بالاترین درجات اهمیت برخوردار است .خشکسالی را می توان معلول یک دوره شرایط خشک غیرعادی دانست که به اندازه کافی دوام داشته باشد تا عدم تعادل در وضعیت هیدرولوژیکی یک ناحیه ایجاد شود. محدودیت منابع آب ناشی از رخداد خشکسالی های متوالی، یکی از مهمترین معضلات استان سیستان و بلوچستان است. در این مقاله کوشیده شده است تا با بررسی میزان خشکسالی و پهنه بندی آن در محدوده استان سیستان و بلوچستان ، چگونگی رخداد خشکسالی و شدت های آن را در طی یک دوره آماری مشخص کنیم. در این مطالعه از شاخص های SPI (شاخص استاندارد شده بارش)، DI(شاخص دهک های بارش) و ZSI (شاخص معیار استاندارد) جهت تعیین شدت خشکسالی و پهنه بندی آن در سطح استان با استفاده از روشIDW و در محیط GIS Arcاستفاده شده است.در این مطالعه داده های 10 ایستگاه بارانسنجی با پراکنش مناسب در سطح استان و با طول دوره آماری 38 سال (1350-1387) انتخاب شده و نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از آن است که خشکسالی دراین استان از شدت و پراکنش یکسانی برخوردار نبوده و نیز در سال های آماری مختلف، شاخص ها وضعیت متفاوتی را از نظر خشکسالی نشان دادند.همچنین بر این اساس ، میزان خشکسالی ها و ترسالی ها از تداوم و فراوانی کمتری نسبت به شرایط نرمال برخوردار بودند .

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، شاخص SPI ، شاخص DI ، شاخص ZSI ، پهنه بندی ، IDW ، سیستان و بلوچستان