تحلیل شخصیت و نقش زنان در منظومه حماسی کوش نامه اثر ایرانشاه ابن ابی الخیر

زن و نقش آن در اجتماع یکی از موضوعاتی است که همواره در آثار منظوم و منثور ادبیات فارسی مورد توجه واقع شده و جایگاهی درخور یافته است؛ در آثار ادبیات کلاسیک فارسی نیز به نقش زنان در پیشبرد اهداف و فداکاری و بردباری آنان توجه شده است. زنان حماسه شخصیتهای فعال، پویا و تاثیرگذاری هستند که هر یک از شخصیتها به صورت منفی و مثبت، خیر یا شر، قهرمان یا ضد قهرمان تصویر خاص و منحصربه فردی دارند و به صورت ویژه وارد صحنه عمل میشوند هدف کلی این پژوهش، » تحلیل شخصیت و نقش زنان در منظومه حماسی کوش نامه اثر ایران شاه ابن الخیر « است. شناخت جایگاه و نقش زنان در اساطیر و حماسه ها و پهلوانی ها، از خودگذشتگیها، خردمندیها و آزادگی و تلاش و تدبیر زنان مورد بررسی قرار گرفته است. این جستار پیش رو، با روش توصیفی - تحلیلی و با مراجعه به کتابخانه (اسنادی) انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است ایرانشان ابن ابی الخیردر این حماسه دو جایگاه متفاوت برای زن قایل است. زنان در حوزه ی نفوذ جمشیدیان، دلسوز و خردمند هستند و آزادی عمل دارند؛ اما در دیدگاه ضحاکیان، زنان حق حیات ندارند و قربانی هوسرانیها و خوی اهریمنی دارند و به دسته بندی زنان درشش مقوله همسر پادشاه، شاهزادگی، مادری، کنیزکان، زنان عادی، دایه ها پرداخته شده است و زن پهلوان در این منظومه حضور ندارد و هیچ نمونه ای از خیانت، فتنه انگیزی، جادو گری، خشونت و بدرفتاری با شکوه و گلایه از زنان، در حماسه ی منظوم کوش نامه ثبت نشده است.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، زنان ، کوش نامه ، ایرانشاه ابن الخیر