مدلسازی رشد دانه ی فریت در فولاد ساده ی کربنی با ریزساختار فریت-سمنتیت

هدف این مطالعه مدلسازی رشد دانه ی فریت در فولاد سادهی کربنی با استفاده از مدل تحلیلی است که تمامعوامل موثر بر رشد دانه را در نظر می گیرد. به این منظور، نمونه هایی با ساختار کاملا مارتنزیتی تولید شدند و پساز یک ساعت تمپر کردن در دمای ۶۵۰°C و % ۸۰ نورد سرد، تحت عملیات تمپر مجدد در همان دما به مدت زمان های ۱، ۲، ۳ و ۴ ساعت قرار گرفتند. با افزایش زمان تمپر رشد قابل ملاحظه ی دانه های فریت در ریزساختارفریت-سمنتیت اتفاق افتاد. نتایج تجربی بهدست آمده در مدلسازی رشد دانهی فریت مورد استفاده قرار گرفتند.مدل تئوری تطابق خوبی با داده های تجربی داشت. با تقریب خوبی در هر زمان تمپر، مقداری یکسان، برابر ۲۱μm برای عامل کشش حاصل شد که نشان میدهد وجود رسوبات سمنتیت در مرز دانه و درشت شدن این رسوباتتاثیری بر عامل کشش ندارد. بنابراین، اثر کشش عنصر حل شونده (کربن) بر رشد دانه با گذشت زمان ثابت باقیمی ماند. به علاوه، اثر قفل کنندگی ذرات سمنتیت با گذشت زمان عملیات تمپر به تدریج کاهش مییابد. این کاهشرا می توان به کم شدن کسر حجمی ذرات کروی موجود در مرز دانه و افزایش اندازه دانه های فریت نسبت داد.

کلیدواژه ها:

رشد دانه ی فریت ، فولاد ساده ی کربنی ، مدلسازی سرعت رشد دانه ، کشش حل شونده ، قفل کنندگی ذرات سمنتیت