بررسی مقاومت گیاهچه ای در ژرم پلاسم گندم سیمیت (CIMMYT) نسبت به نژادهای قارچ Puccinia graminis f. sp. tritici
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 170
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-9-2_006
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیده زنگ ساقه یا سیاه با عامل قارچی (Pgt) Puccinia graminis f. sp. tritici یکی از خسارتزاترین بیماریهای گندم در جهان و از جمله ایران بهشمار میرود. بررسی پرآزاری (Virulence) عامل بیماری بر روی ژنهای مقاومت گندم، شناسایی منابع مقاومت به زنگ ساقه و تعیین ژنهای مقاومت موثر موجود در ژنوتیپهای مقاوم، از ملزومات استفاده از مقاومت ژنتیکی (تولید ارقام مقاوم) بهعنوان کارآمدترین و سالمترین روش کنترل این بیماری محسوب میشود. در این پژوهش، مقاومت گیاهچه ای۳۰ ژنوتیپ گندم تولید شده در مرکز سیمیت (CIMMYT) معرفی شده بهعنوان منابع مقاومت به زنگ ساقه، نسبت به شش نژاد متفاوت Pgt در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا جدایه های قارچ مورد استفاده در گلخانههای زنگ بخش غلات موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر تعیین نژاد شدند و پرآزاری آن ها روی ژن های مقاومت به زنگ ساقه موجود در مجموعه ارقام افتراقی شناسایی گردید. بر همین اساس نژادها بهصورت TKTTF، TTTTF، PKSTC، TTRTF، TKSTF و PTRTF تعیین گردیدند. ژنوتیپهای حامل ژنهای Sr۲۲، Sr۲۴، Sr۲۶، Sr۳۱، Sr۳۲، Sr۳۳و Sr۴۰ با ایجاد واکنش مقاومت نسبت به تمام نژادهای مورد مطالعه قارچ بیمارگر، بهعنوان ارقام افتراقی دارندهی ژنهای مقاومت موثر معرفی میگردد. اجزای مقاومت ژنتیکی اندازهگیری شده در شرایط گلخانه برای غربال ژنوتیپهای مقاوم شامل تیپ آلودگی و دورهی کمون بود. نتایج حاصل از بررسی اجزای مقاومت ژنتیکی، وجود تنوع فنوتیپی در واکنش ژنوتیپ ها نسبت به نژادهای زنگ ساقه را نشان داد. از ژنوتیپهای مقاوم شناسایی شده در این مطالعه (ژنوتیپهای شماره ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۱، ۱۳، ۱۴، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۲۵، ۲۶، ۲۷، ۲۸ و ۲۹) میتوان بهعنوان منابع دارندهی مقاومت گیاهچهای در برنامههای ملی به نژادی گندم برای مقاومت ژنتیکی به زنگ ساقه در اقلیمهای مختلف کشور استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی عمرانی
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران.
منوچهر خدارحمی
استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
رامین روح پرور
استادیار بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :