کارایی قارچ کش های سیازوفامید و پیراکلواستروبین + دی متومورف در کنترل بیماری سفیدک کرکی خیار

چکیده سفیدک کرکی یکی از مهمترین بیماری های خیار است. کارایی قارچ کش های سیازوفامید (رگنانت® SC ۲۰%) و پیراکلواستروبین + دی­متومورف (پیرادیم® DF ۱۸.۷%) در پیش گیری از بیماری سفیدک کرکی در آزمایش هایی در استان های تهران و مازندران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۰ تیمار و چهار تکرار بررسی شد. تیمارها شامل  غلظت­های ۵/۰، ۶/۰ و ۷۵/۰ در هزار از قارچ کش رگنانت،  غلظت­های ۲۵/۰، ۳/۰ و ۳۵/۰ درهزار از قارچ کش پیرادیم به عنوان قارچ کش های هدف، قارچ کش های فلوپیکولید + پروپاموکارب هیدروکلراید (اینفینیتو® SC ۶۸.۷۵%) دو درهزار و سیازوفامید (رانمن® SC ۴۰۰ ) ۵/۰ درهزار به عنوان قارچ کش های مرجع همراه با شاهدهای آب پاشی و بدون آب پاشی بودند. تجزیه واریانس مرکب نشان داد بین تیمارها اختلاف معنی داری در سطح ۱% وجود دارد ولی بین مکان های آزمایش و نیز اثر متقابل تیمار × مکان اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد. مقایسه مرکب میانگین درصد شدت بیماری تیمارها به روش آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد رانمن و اینفینیتو به عنوان قارچ کش های مرجع و  غلظت ۷۵/۰ درهزار قارچ کش رگنانت به ترتیب با ۱/۷۹، ۸/۷۲ و ۹/۷۱ درصد اثربخشی نسبت به شاهد محلول پاشی با آب بیشترین تاثیر را در کنترل بیماری داشتند. در این مقایسه  غلظت ۵/۰ درهزار از قارچ کش رگنانت و  غلظت­های ۲۵/۰ و ۳/۰ درهزار از قارچ کش پیرادیم به ترتیب با ۷/۴۶، ۷/۴۶ و ۲/۴۳ درصد اثربخشی کمترین تاثیر را در بین تیمارهای قارچ کش های هدف داشتند. بر اساس نتایج این تحقیق،  غلظت­های ۶/۰ و ۷۵/۰ درهزار از قارچ کش رگنانت و غلظت ۳۵/۰ درهزار از قارچ کش پیرادیم با فاصله سمپاشی ۱۰-۷ روز،  غلظت­های ترجیحی برای کنترل بیماری هستند.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: کدوییان ، بیماری های شاخ و برگ ، کنترل شیمیایی ، کارایی آفت کش