اثرات زیرکشندگی سه حشره کش روی پراسنجه های جدول زندگی زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 172
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-11-1_002
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیدهسم شناسی دموگرافیک بهترین روش جهت ارزیابی اثرات کلی آفتکشها روی یک جمعیت دشمن طبیعی آفت است. در این پژوهش، اثرات کشنده و زیرکشنده حشره کش های ایمیداکلوپرید، پایمتروزین و دایابون®روی جمعیت جنسی زنبور Lysiphlebus fabarum در مراحل لاروی، شفیرگی و بالغ پارازیتوئید، در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. سمیت حشرهکشها روی مراحل نابالغ پارازیتوئید با روش غوطه ورسازی برگ های حاوی شته های Aphis fabaeپارازیته شده، ارزیابی شد. حشرهکشها درصد ظهور حشرات کامل زنبور از شتههای پارازیته تیمار شده (حاوی مرحله لاروی پارازیتوئید) با غلظت توصیه شده مزرعه ای را کاهش دادند. ایمیداکلوپرید سمیت بیشتری روی مرحله شفیرگی پارازیتوئید نسبت به دایابون و پایمتروزین داشت. سمیت ایمیداکلوپرید روی حشرات کامل به طور معنی داری بیشتر از پایمتروزین بود. دایابون® فاقد اثر باقیمانده روی حشرات کامل بود. برای بررسی اثر زیرکشنده سه حشره کش روی پراسنجه های جدول زندگی L. fabarum، غلظت هایی که ۲۵ درصد تلفات ایجاد کردند، برای تیمارهای مراحل لاروی و بالغ و غلظت توصیه شده مزرعه ای برای تیمار مرحله شفیرگی استفاده شدند. طول عمر، باروری، طول دوره تخمریزی، نسبت جنسی و برخی پراسنجه های جدول زندگی (r، λ، R۰) پارازیتوئیدهای تیمار شده با ایمیداکلوپرید در مراحل لاروی، شفیرگی و بالغ نسبت به سایر حشره کش ها به طور منفی و معنی داری تحت تاثیر قرار گرفت. مقادیر نرخ ذاتی رشد جمعیت (r) در تیمار ایمیداکلوپرید ۰۱/۰ ± ۲۰۳۵/۰، ۰۱/۰ ± ۲۲۴۰/۰ و ۰۱/۰ ± ۲۲۷۳/۰ (روز-۱) و در شاهد ۰۱/۰ ± ۲۶۳۵/۰، ۰۱/۰ ± ۲۷۵۹/۰ و ۰۱/۰ ± ۲۶۸۷/۰ (روز-۱) به ترتیب در مراحل لاروی، شفیرگی و بالغ پارازیتوئید بود. طبق نتایج به دست آمده، حشره کش های پایمتروزین و دایابون® میتوانند درتلفیق با زنبور L. fabarum برای کنترل شته A. fabae مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ندا امینی جم
گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، ایران.
موسی صابر
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :