بررسی امکان کاهش دز علف کش بروموکسینیل+توفوردی و کود نیتروژن در زراعت گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط رقابت با علف هرز پنیرک (Malva sp.)

چکیده اهداف: توانایی رقابتی علف هرز از بخش های کلیدی توصیف اثرات متقابل گیاهان زراعی با علف هرز و پیش بینی افت عملکرد گیاه زراعی در سیستم های کشاورزی پایدار می باشد. این پژوهش با هدف کمی سازی برهمکنش دز علف کش بروموکسینیل+ تو،فور-دی و کود نیتروژن بر رقابت بین گندم و علف هرز پنیرک اجرا شد.   مواد و روش ها: آزمایش مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار، در پاییز سال ۱۳۹۵ در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح مختلف نیتروژن (صفر، ۷۵، ۱۵۰، ۲۲۵ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار کود اوره) به عنوان کرت های اصلی و دزهای کاهش یافته علف کش بروموکسینیل+ تو،فور-دی ]صفر، ۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۱ نسبت از دز توصیه شده (۵/۱ لیتر در هکتار)[ به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد.   یافته ها: نتایج نشان داد که زیست توده گندم در شرایط مصرف مقادیر بیشتر کود نیتروژن و دزهای بالاتر بروموکسینیل+ تو،فو ر- دی در حداکثر و در شرایط مصرف مقادیر کم کود نیتروژن و عدم مصرف علف کش در حداقل بود. دستیابی به زیست توده گندم در حدود ۶۰۰ گرم در متر مربع با کاربرد ۱۳۰ کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار به همراه ۱۰۰ درصد دز توصیه شده علف کش یا کاربرد ۲۲۰ کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار و ۵۰ درصد دز توصیه شده علف کش و یا کاربرد ۳۰۰ کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار با ۵۵ درصد دز توصیه شده علف کش مقدور شد.حداکثر زیست توده پنیرک (۵۰/۴۳۷ گرم در متر مربع) در رقابت با گندم در شرایط بدون کاربرد علف کش و مصرف ۳۰۰ کیلوگرم کود اوره در هکتار به دست آمد.توان رقابتی پنیرک ( ) با افزایش مصرف کود نیتروژن افزایش و با مصرف ۱۵۰ کیلوگرم اوره در هکتار به حداکثر رسید و مصرف کود بیشتر از این حد باعث کاهش توان رقابتی پنیرک شد.   نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، زیست توده گندم در رقابت با پنیرک به طور معنی داری کاهش یافت که این کاهش در تیمار عدم مصرف علف کش چشمگیرتر بود. بنابراین، افزایش مصرف اوره بدون مهار پنیرک باعث کاهش معنی دار زیست توده گندم خواهد شد.

کلیدواژه ها:

برهمکنش ، توان رقابتی ، دز علف کش ، کود نیتروژن ، شاخص برداشت