بررسی رشد، عملکرد و اسانس گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum L.) تحت تیمارهای میکوریزا، ورمی کمپوست و کود شیمیایی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-32-1_003
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
اهداف: پژوهش حاضر به منظور مطالعه اثر کودهای بیولوژیک میکوریزا و ورمی کمپوست بر روی عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز(Coriandrum sativum L.) اجرا گردید. مواد و روش ها: آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تیمار در ۴ تکرار در سال ۱۳۹۴-۱۳۹۵در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه چمران اهواز به اجرا درآمد. تیمارها شامل قارچ میکوریزا (مخلوط سه گونه Glomus mosseae, G.intraradices, G.etunicatum)، ورمی کمپوست، کود شیمیایی(NPK) و شاهد بود. پس از رسیدن ۵۰ درصد میوه ها، صفات تعداد چتر در بوته، تعداد بذر در هر چتر، وزن بذور هر چتر و عملکرد بذر اندازه گیری شد. میزان فسفر و درصد همزیستی ریشه ها با قارچ میکوریزا به ترتیب به روش رنگ سنجی و رنگ آمیزی ریشه ها صورت گرفت. اسانس گیاهان نیز با استفاده از روش تقطیر با آب استخراج گردید.یافته ها: نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد بیشترین تعداد چتر در بوته (۰۵/۳۱)، عملکرد بذر (۲۴/۶۷۳ گرم در متر مربع)، درصد همزیستی میکوریزایی (۲۵/۶۰ درصد)، میزان فسفر برگ (۶۳/۱ درصد) و میزان اسانس بذر (۴۴/۰ درصد) در گیاهان تلقیح شده با میکوریزا حاصل شد. همچنین، بیشترین ارتفاع بوته و تعداد بذر هر چتر در دو تیمار کود شیمیایی و قارچ میکوریزا بدست آمد. گیاهان شاهد دارای کمترین میزان از صفات فوق بودند. در بین ترکیبات شناسایی شده در اسانس گیاه گشنیز نیز لینالول فراوان ترین ترکیب موجود در اسانس در همه تیمارهای مورد بررسی بود.نتیجه گیری: به طور کلی، با توجه به یافته های این پژوهش، کاربرد قارچ میکوریزا می تواند در افزایش عملکرد، اجزای عملکرد و میزان اسانس گیاه دارویی گشنیز موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم ذوالفقاری
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سمیه تولیده
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
فریده صدیقی دهکردی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
محمد محمودی سورستانی
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :