تاثیر بازیهای منتخب دراوقات فراغت بر یادگیری ومهارت های اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

یک عامل کلیدی دردرمان کودکان کم توان ذهنی، رشد اجتماعی است. یک راه کار عمده برای رشد اجتماعی این کودکان باز درمانی است. براین اساس هدف از تحقیق حاضر، بررسی بازی های منتخب در اوقات فراغت بر یادگیری و مهارت های اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر است. روش تحقیق از نوع شبه تجربی بود. جامعه آماری را کودکان کم توان ذهنی ناحیه سیرجان و حومه کرمان تشکیل دادند. ۶۰ نفر از بین آنها، به طور تصادفی انتخاب و پس در دو گروه ۳۰ نفری ازمایشی و کنترل جای گرفتند. مداخله طی ۱۰ جلسه در طول شش هفته به مدت ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت روی گروه آزمایشی انجام گرفت. بازی های منتخب شامل لی لی بازی کردن گرگ بازی، شن بازی، آجربازی، قصه گویی، و وسطی بود. برای اندازه گیری مهارت اجتماعی از پرسشنامه ماتسون والدین استفاده شد. داده های حاصل با آزمون تی زوجی و آنوای یک راهه از طریق ۲۲ SPSS مورد تجزیه . تحلیل قرار گرفت. بین میانگین نمرات پیش ازمون و پس ازمون نمره کلی متغیرهای یادگیری و رشد اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت. اما به مقدار کمی در مهارت اجتماعی میانگین افزایش یافته بود. همچنین در زیرمولفه های رفتار اجتماعی مناسب اطمینان زیاد به خود داشتن وارتباط با همسالان میانگین در پس آزمون افزایش پپیدا کرده است اما در زیر مولفه رفتار غیر اجتماعی و پرخاشگری میانگین در پس آزمون مقدار کمی کاهش یافته بود. بطور کلی می توان نتیجه گرفت که بازی های دبستانی یادگیری ومهارت اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر را افزایش می دهد. لذا پیشنهاد می شود که با ایجاد محیط های مناسب برای فعالیت بدنی این کودکان و مشغول کردن آنها در فعالیت های اجتماعی، انها را از منزوی بودن و گوشه نشینی دور کرد/

کلیدواژه ها:

سیرجان ، کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر ، یادگیری ، بازی ، مهارت اجتماعی