بررسی تاثیر مدیریت تعارض ساختار سازمانی در سازمان تامین اجتماعی استان کهگیلویه وبویراحمد

هدف از این پژوهش بررسی مدیریت تعارض ساختار سازمانی با استفاده از مدل افضل الرحیم در سازمان تامین اجتماعی استان کهگیلویه وبویراحمد است که به روش توصیفی– پیمایشی و از شاخه میدانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه کارکنان بخش بیمه ای سازمان تامین اجتماعی بودند که در نهایت ۱۰۰نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته مدیریت تعارض وساختار سازمانی استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ آنها به ترتیب ۰/۸۴ و ۰/۸۵ بدست آمد. نتایج تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین مدیریت تعارض وساختار سازمانی، ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. روایی تحقیق از منظر استاد راهنما واساتید دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت ونرخ پایایی برابر با ۰/۸۴ و ۰/۸۵ بود. پژوهش حاضر نشان داد که در بررسی ارتباط بین سبک های مدیریت تعارض و رسمیت در سازمان ارتباط معناداری وجود دارد به غیر ازسبک رسمیت که ارتباطش معنادار نیست، و در ضمن ارتباط سبکهای همکاری، سازش و اجتناب معکوس است. در بررسی ارتباط بین سبک های مدیریت تعارض و پیچیدگی در سازمان، بین همه سبک ها با پیچیدگی در سازمان ارتباط معناداری وجود دارد، و این ارتباط درسبک همکاری معکوس می باشد. ودربررسی ارتباط بین سبک های مدیریت تعارض و تمرکز در سازمان بین همه سبکها باتمرکز در سازمان ارتباط معناداری وجود دارد، واین ارتباط درسبک سازش و اجتناب معکوس می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تعارض ، ساختار سازمانی ، سبک های مدیریت تعارض ، ابعاد ساختار سازمانی ، سازمان تامین اجتماعی