نتایج تجربی وارائه یک مدل ترمودینامیکی برای اکتیویته حلال در محلول های پلی وینیل پیرولیدن

در این مقاله مدلی برای پیش بینی اکتیویته حلال مخلوط های دو جزیی پلیمری ارائه شده است که در آن به نحوی از داده های ویسکوزیته استفاده می شود. توانایی این مدل برای محلول های پلی وینیل پیرولیدن (PVP-K30) با جرم مولکولی 40000 در آب و اتانول در دماها و غلظت های مختلف بررسی شده و با نتایج تجربی مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که در محدوده ای از غلظت که داده های تجربی موجود است، مدل از دقت خوبی برخوردار است. همچنین ویسکوزیته، دانسیته و اکتیویته این محلول ها اندازه گیری شده، که برخی از این داده های تجربی ارائه می گردند.

کلیدواژه ها:

اکتیویته ، پلی وینیل پیرولیدن ، دانسیته ، ویسکوزیته ، مدل ترمودینامیکی