نقش گیرنده های استروژنی هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی در تعدیل درد القاء شده با فرمالین در موش های صحرایی ماده

چکیده زمینه و هدف: از آنجایی­که تزریق ۱۷ بتا-استرادیول به هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی (LPGi) موجب بی­دردی می­شود و احتمال دارد که این بی­دردی به وسیله گیرنده­های استروژنی وساطت شود، لذا در این پژوهش نقش گیرنده­های استروژنی (هنگام تحریک توسط داروی ۱۷بتا-استرادیول) این هسته در تعدیل درد القاء شده توسط فرمالین، در طی فاز استروس در موش­های صحرایی­ ماده بررسی شده است. مواد و روش­ها:  در این مطالعه تجربی، ۴۸ سر موش­های صحرایی ماده نژاد ویستار (۲۷۰-۲۰۰ گرم) به طور تصادفی به ۸ گروه تقسیم شدند که شامل گروه کنترل، Sham، نرمال سالین (حلال ۱۷ بتا-استرادیول)، DMSO (حلال ICI۱۸۲,۷۸۰)، ۱۷ بتا-استرادیول، آنتاگونیست گیرنده­های استروژنی (ICI۱۸۲,۷۸۰, ۱۵&۵۰ nmol) و ICI۱۸۲,۷۸۰/۱۷ بتا-استرادیول بود. با ورود حیوان به فاز استروس، داروها به هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی (LPGi) تزریق ­شد؛ پس از ۱۵ دقیقه، ۵۰ میکرولیتر از محلول فرمالین %۵ به پنجه پای چپ حیوان تزریق شد و سپس رفتار تکان دادن پای ملتهب ناشی از تزریق فرمالین به مدت یک­ساعت بررسی ­شد. داده­ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که طی فاز استروس، تیمار هسته­ LPGi با ۱۷بتا-استرادیول، رفتار تکان دادن پای ملتهب را در هر دو فاز آزمون فرمالین به طور معنی­داری کاهش می­دهد (۰۰۱/۰p<). پیش­تیمار هسته­LPGi  با ICI۱۸۲,۷۸۰ از اثر ضد­دردی ناشی از ۱۷بتا-استرادیول جلوگیری کرد (۰۰۱/۰p<). نتیجه­گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، می­توان پیشنهاد کرد که تزریق ۱۷بتا-استرادیول به هسته­ LPGi در فاز استروس بی­دردی قوی در موش­های ماده القاء می­کند که ممکن است به وسیله گیرنده­های استروژنی میانجی­گری ­شود. واژه­های کلیدی: ۱۷بتا-استرادیول، فاز استروس، ICI۱۸۲,۷۸۰، تعدیل درد، هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی، موش صحرایی ماده

کلیدواژه ها:

۱۷β-Estradiol ، Estrus phase ، ICI۱۸۲ ، ۷۸۰ ، Pain modulation ، Paragigantocellularis lateralis nucleus ، Female rat ، ۱۷بتا-استرادیول ، فاز استروس ، ICI۱۸۲ ، ۷۸۰ ، تعدیل درد ، هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی ، موش صحرایی ماده