مدل سازی ساختاری تفسیری مولفه های سیاست گذاری مبتنی بر شواهد در سیستم آموزش عالی کشور

در عصر حاضر برخورداری از سیستم آموزش عالی به عنوان پاشنه آشیل توسعه همه جانبه و پویایی آن، ابزاری برای مقابله با بحران­های پیش رو و متضمن برآورده سازی نیازهای جوامع به شمار می­آیند. به طوری که دارا بودن این امتیاز معیاری برای سنجش پیشرفت و توسعه در کشورهای گوناگون و ابزاری قدرتمند در تمایز کشورها از دریچه توسعه­یافتگی و یا عقب ماندگی است. بنابراین بهره­گیری از رویکردی نوین، کارا و اثربخش در سیاست گذاری آموزش عالی که از شواهدی همچون شواهد کیفی، کمی، توصیفی، تجربی و شواهد موجود حاصل از پژوهش­های هم سنخ بهره بگیرد، ضرورت استفاده از رویکرد سیاست گذاری مبتنی بر شواهد در کشور را حیاتی می­سازد. به همین منظور هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل سیاست گذاری مبتنی بر شواهد برای نظام آموزش عالی ایران با استفاده از تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری می­باشد. ازاین رو با استفاده از داده­های جمع­آوری شده از پرسشنامه توزیع شده در بین ۲۰ نفر از اعضای کمیسیون آموزش عالی مجلس، مدیران ارشد، کارشناسان، و خبرگان وزارت علوم و تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و روسا و مدیران دانشگاه­های جامع وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، که به روش نمونه­گیری گلوله برفی انتخاب شدند. سطح­بندی و اثر متقابل مولفه­های سیاست گذاری مبتنی بر شواهد در سیستم آموزش عالی کشور تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

The Designing of Model ، Interpretive Structural ، Public Policy Making ، Evidence-Based Policy Making ، and Higher Education. ، مدل سازی ، ساختاری تفسیری ، سیاست گذاری ، سیاست گذاری مبتنی بر شواهد ، آموزش عالی.