واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Encarsia formosa (Hymenoptera: Aphelinidae) نسبت به تراکم های مختلف پوره های سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Hemiptera: Aleyrodidae) روی سه میزبان گیاهی
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 38، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 209
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-38-1_008
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401
چکیده مقاله:
تاثیر سه گیاه میزبان خیار، گوجهفرنگی و بادمجان روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Encarsia formosa نسبت به تراکمهای مختلف پورههای ابتدای سن چهارم سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum در شرایط آزمایشگاهی (دمای ۱±۲۵ درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۶۵ درصد و دورهی نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی) مورد بررسی قرار گرفت. پورههای سفیدبالک در تراکمهای ۲، ۴، ۸، ۱۶، ۳۲ و ۴۸ روی دیسکهای برگی به مساحت تقریبی ۸ تا ۱۰ سانتیمتر مربع در ۱۲ تکرار در اختیار حشرات مادهی پارازیتوئید قرار گرفت. پس از ۲۴ ساعت پارازیتوئیدها حذف و تعداد پورههای پارازیته شده و نیز کشته شده در اثر میزبانخواری به تفکیک شمارش و ثبت شد. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که واکنش تابعی پارازیتوئید برای هر دو نوع فعالیت "پارازیتیسم" و " پارازیتیسم+ میزبانخواری" در هر سه گیاه میزبان از نوع دوم است. برای هر دو فعالیت مورد مطالعه از نظر نرخ حمله بین سه میزبان گیاهی اختلاف معنیداری وجود نداشت، اما زمان دستیابی روی گوجه فرنگی بهطور معنی داری از مقادیر محاسبه شده در خیار کوتاهتر بود. قدرت جستجوگری زنبور E. formosa در مرحله "پارازیتیسم" در میزبانهای مذکور به ترتیب ۰۹۶۳/۰±۲۵۸۰/۰، ۱۳۳۱/۰±۳۸۹۵/۰ و ۱۳۶۸/۰±۳۲۸۳/۰ برساعت و زمان دستیابی ۰۸۱۰/۰±۶۸۷۰/۰، ۰۳۹۹/۰±۳۳۶۴/۰ و ۰۶۹۲/۰±۵۵۸۴/۰ ساعت محاسبه شد. بر اساس نتایج بهدست آمده بهنظر میرسد در شرایط گلخانهای، گوجهفرنگی مناسبترین گیاه برای فعالیتهای پارازیتیسم و میزبانخواری زنبور پارازیتوئید E. formosa در کنترل سفیدبالک گلخانه T. vaporariorum باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا باقری
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
مهدی حسن پور
گروه گیاه پزشکی، دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
علی گلی زاده
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
شهرام فرخی
بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :