تاثیر جدایه های Pseudomonas fluorescens بر شدت بیماری، صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در غده های بذری تولیدی ارقام سیبزمینی آلوده به Rhizoctonia solani در شرایط گلخانه

بهمنظور ارزیابی تاثیر تیمار جدایههای باکتری Pseudomonas fluorescens بر ویژگیهای فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و شدت بیماری غدههای بذری سیبزمینی در حضور عامل بیماریزا Rhizoctonia solani، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای این پژوهش شامل سه جدایه P. fluorescens UTPF۵ (P۵)، P. fluorescens UTPF۶۸ (P۶۸) و P. fluorescens UTPF۷۴ (P۷۴)، قارچ بیمارگر R. solani AG۳ و ارقام سیبزمینی شامل آگریا و سانته بود. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل وزن خشک ریشه، طول استولون، وزن خشک استولون، وزن خشک غده، وزن تر غده، تعداد غده و تعداد استولون، شدت بیماری در غده­های بذری و فعالیت آنزیم های GPX و β-۱,۳-glucanase و محتوای پرولین، مالون دی­آلدهید و قند محلول بود. نتایج نشان داد که استفاده از تیمار باکتری توانست در حضور عامل بیماریزا تاثیر معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشته باشد و هم چنین شدت بیماری را نسبت به شاهد بهطور معنی داری کاهش دهد. ترکیب تیماری P۵ و رقم سانته نسبت به سایر ترکیبات بر صفات اندازهگیری شده تاثیر بیشتری داشت، به طوری که بیشترین وزن خشک ریشه، طول استولون، وزن خشک استولون، وزن خشک غده، وزن تر غده و تعداد استولون در این تیمار به دست آمد و نسبت به شاهد به ترتیب افزایش ۶۲/۰، ۸۶/۰، ۴۰/۱، ۳۱/۲، ۳۷/۱ و ۶۳/۰ برابری مشاهده شد. استفاده از تیمار  P۵باعث افزایش فعالیت سیستم آنتیاکسیدانی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و بتا ۱ و ۳ گلوکاناز (β-۱,۳-glucanase)، محتوای پرولین و قند محلول به ترتیب به میزان ۳۲/۱، ۶۱/۰، ۲ و ۶/۲ برابر و از طرف دیگر کاهش پراکسیداسیون لیپید به میزان ۵۷ درصد نسبت به شاهد در شرایط حضور عامل بیماریزا شد.

کلیدواژه ها:

کنترل بیولوژیک ، سیبزمینی ، شوره سیاه ، مقاومت