بررسی تاثیر افزودنی حباب ساز بر ویژگی های جذب آب در پوشش بتنی کانال های آبیاری

در این پژوهش، تاثیر افزودنی حباب­ساز بر میزان نفوذ آب و جذب آب بتن سخت بررسی شده است. بدین منظور ۶ طرح اختلاط بتنی با نسبت آب به سیمان ۵/۰ و کاربرد دو سطح عیار سیمان ۳۲۵ و ۳۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب و سه سطح حباب­ساز ۰۱/۰ و ۰۳/۰ و صفر درصد وزنی سیمان مصرفی از ماده هوازا، در نظر گرفته شد. آزمایش­های مختلف شامل تعیین مجموع هوای بتن (عمدی و غیر عمدی)، چگالی و تعیین مقدار اسلامپ روی بتن تازه و آزمایش­های جذب آب اولیه، جذب آب نهایی، جذب آب جوشیده، جذب آب مویینه، عمق نفوذ آب، تعیین چگالی و تخلخل روی نمونه­های بتن سخت شده همه مخلوط­ها اجرا شد. نتایج آزمایش­ها روی بتن تازه نشان می­دهد که با افزایش ماده افزودنی هوازا، کارایی بتن تازه و میزان هوای کل آن افزایش و چگالی بتن کاهش می­یابد و برای مخلوط­های مذکور کاربرد افزودنی بیش از ۰۳/۰ درصد وزن سیمان منجر به ریزشی شدن مخلوط می­گردد. نتایج آزمایش­ها روی بتن سخت شده نشان می­دهد که افزودن ۰۳/۰ درصد وزن سیمان از ماده هوازا به مخلوط بتن با هر دو عیار سیمان مورد استفاده، به کاهش چگالی، جذب آب اولیه و جذب آب نهایی و افزایش جذب آب مویینه و تخلخل می­انجامد. با افزایش مقدار هوازا از ۰۱/۰ به ۰۳/۰، درصد وزن سیمان عمق نفوذ آب در بتن­های مورد بررسی به کمتر از حداکثر مقدار مجاز (۳۰ میلی­متر) کاهش می­یابد و شرایط دوام در برابر یخبندان حاصل می­شود. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش­های مختلف، این نتیجه­ نیز به دست آمد که افزودن ماده حباب­ساز شاخص­های دوام بتن را بالا می­برد و افزایش این ماده به میزان ۰۳/۰ درصد وزنی سیمان، از لحاظ پارامترهای دوام،  نسبت به گزینه­های دیگر مناسب­­تر است.

کلیدواژه ها:

پوشش کانال ، دوام بتن ، جذب آب مویینه ، هوادهی بتن