طراحی الگوی مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان در دانشگاه فرهنگیان

هدف پژوهش حاضر، دستیابی به الگوی مربی گری فرایند کارورزی دانشجومعلمان در دانشگاه فرهنگیان است. پژوهش، کیفی و با روش نظریه برخاسته از داده ها و طرح نوخاسته گلیزر انجام گرفته است. مشارکت­کنندگان ۱۵ نفر از صاحب نظران مرتبط با برنامه­ریزی درسی، مدیریت آموزشی، کارورزی و مدیران عالی دانشگاه فرهنگیان بودند که با روش نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار­یافته بود داده ها به روش تحلیل مضمون با استفاده از نرم افزار MAXQDA تحلیل شدند. پرسش های اصلی پژوهش با تکنیک ۵W۱H طراحی و اجرا شدند. میزان پایایی بین کدگذاران ۷۴/۰، و پایایی کدگذاری مجدد ۸۸/۰ به دست آمد. برای مولفه­های مربی­گری ۸۲۹ کد باز شناسایی شد. در نهایت، ۱۳ مقوله اصلی به دست آمد، که عبارت اند از بالندگی حرفه­ای، کنش­گران، فرایند یاددهی-یادگیری، انتخاب­گری، رویکرد، شبکه سازمانی، حمایت و پاداش­، سازگاری و انطباق، تعالی­نگر، برنامه درسی، تسهیل گری­، راهبری و تضمین کیفیت. در زمینه سیاست­ها و اقدامات ۴۵۴ کد باز و ۵۷ عنصر (۱۳ مولفه و ۴۴ سیاست و اقدام) شناسایی شد. پس از شناسایی مقوله­های اصلی، گروه کانونی با روش نمونه گیری هدف مند انتخاب، و برای دستیابی به الگو تشکیل شد.

کلیدواژه ها:

Coaching ، Farhangian University ، Intership ، Student-Teachers