رابطه باورهای معنوی با سازگاری دانشگاهی و عملکرد تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باورهای معنوی با سازگاری دانشگاهی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش دانشجویان دختر بودند که تعداد ۱۹۵ بر اساس جدول حجم کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه باورهای معنوی تقی زاده (۱۳۹۵) و پرسشنامه سازگاری دانشگاهی بیکر و سیریاک (۱۹۸۴) پاسخ دادند. از معدل پایان ترم دانشجویان برای سنجش عملکرد تحصیلی استفاده شد. همچنین از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین باورهای معنوی با سازگاری دانشگاهی و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که باورهای معنوی میتواند سازگاری دانشگاهی و عملکرد تحصیلی را در دانشجویان پیش بینی کند. با توجه به یافته های پژوهش میتوان بیان کرد که باورهای معنوی به سبب ارتباط مثبت با سلامت روانشناختی از عوامل مهم سازگاری به شمار می رود و موجب افزایش تواناییهای روانشناحتی در مواجه ه با مشکلات ناشی از دور شدن از محل زندگی و سازگاری با موقعیت های مختلف و در نتیجه افزایش عملکرد تحصیلی می شود.

کلیدواژه ها:

باورهای معنوی ، سازگاری دانشگاهی ، عملکرد تحصیلی ، دانشجو.