تاثیر شرایط مختلف استخراج آب زیر بحرانی بر ظرفیت آنتی اکسیدانی و مقدار ترکیبات فنلی عصاره تفاله انار

زمینه مطالعاتی: اخیرا، نقش سودمند آنتی اکسیدان ها مقابل بسیاری از بیماری های انسانی و فساد مواد غذایی که ناشی از فساد اکسایشی می باشد، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. تفاله انار، بخش غیرخوراکی و از محصولات جانبی صنعت آبمیوه گیری و منبع غنی از آنتی اکسیدان های پلی فنلی است. هدف: این مطالعه، با هدف فراهم نمودن زمینه، جهت بررسی اثر عصاره تفاله انار در صنایع غذایی و تولید محصولات غذایی فراسودمند، صورت گرفته است. روش کار: در این پروژه، ارزیابی روش های استخراج آب زیربحرانی و غرقابی جهت تعیین ظرفیت آنتی اکسیدانی و مقدار ترکیبات فنلی عصاره تفاله انار انجام شد. متغیرهای استخراج آب زیر بحرانی، پارامترهای: دما (°C۱۲۰، °C۱۵۰ و °C۱۸۰) و زمان (۵، ۱۵ و ۲۵ دقیقه) بودند. در عصاره های تهیه شده، ظرفیت آنتی اکسیدانی، با روش های: آنتی اکسیدان  احیاء رادیکال آزاد (DPPH) برحسب درصد RSA و آنتی اکسیدان احیاکننده آهن (FRAP) برحسب میلی گرم آهن ۲ ظرفیتی بر گرم ماده خشک، محتوای فلاونوئیدی بر حسب میلی گرم کوئرستین بر گرم ماده خشک و محتوای فنل کل با روش فولین- سیوکالتیو بر حسب میلی گرم گالیک اسید بر گرم ماده خشک، اندازه گیری و گزارش شد. نتایج: ارزیابی دو روش غرقابی و آب زیر بحرانی نشان داد که بیشترین میزان استخراج، مربوط به روش آب زیر بحرانی بود. نتایج بررسی  تاثیر متغیرهای مورد مطالعه در استخراج آب زیر بحرانی نشان داد که با افزایش دما و زمان، میزان استخراج این ترکیبات، افزایش یافت به طوری که بیشترین استخراج در تیمار °C۱۸۰ و ۲۵ دقیقه بود. نتیجه گیری نهایی: روش آب زیر بحرانی نه تنها یک فن آوری دوستار محیط زیست است، بلکه میزان استخراج ترکیبات زیست فعال را نیز افزایش داد.  

کلیدواژه ها:

استخراج آب زیر بحرانی ، آنتی اکسیدان ، تفاله انار ، ترکیبات فنلی ، فلاونوئید