تاثیر مدیریت ریسک نقدینگی بر سود و بازده دارایی های شعب بانک مسکن

نقدینگی توانایی ایفای تعهدات در سررسید آنهاست . در واقع دارایی ها در صورتی حالت سیال دارند که بتوان آنها را به آسانی و با سرعت به وجه نقد تبدیل نمود. نگهداری وجه نقد توان سودآوری را کاهش می دهد اما در مقابل با ریسک فقدان نقدینگی روبروست . مدل های متفاوتی برای این توازن ارائه شده است تا میزان مناسب نقدینگی در سازمان نگهداری شوند. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر ریسک نقدینگی بر عملکرد بانک ها است . به این منظور تاثیر نسبت جاری و نسبت وام به سپرده را بر بازده دارایی های شعب بانک مسکن در سطح ۲۰ استان طی سالهای ۱۳۸۹-۱۳۹۴ مورد بررسی قرار دادیم . همچنین در این تحقیق ، روش گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات تحقیق و اطلاعات مربوط به فرضیه ها، روش کتابخانه ای و همچنین اطلاعات مربوط به متغیرهای تحقیق از صورتهای مالی حسابرسی شده و ترازهای استانی بانک های مسکن کل کشور استخراج می گردد. در نهایت برای پردازش اطلاعات و دادههای تحقیق از نرم افزارهای SPSS-۲۰ و Excel استفاده شده است . جهت آمون فرضیات از مدلهای رگرسیون خطی و چندگانه با استفاده از داده های ترکیبی استفاده شد. به منظور آزمون معناداری ضرایب جزئی رگرسیون در فرضیه ها از آزمون t و مقدار احتمال (Sig) استفاده و به منظور آزمون معناداری معادله رگرسیون در فرضیه ها از آزمون F و مقدار احتمال (Sig) و برای آزمون همبستگی پیاپی در جملات خطا از آزمون دوربین واتسون استفاده شد. به طور کلی خلاصه نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق نشان می دهد که نسبت جاری تاثیر مثبت بر سود و بازده دارایی های شعب بانک های مسکن دارد، همچنین نتایج نشان می دهد نسبت وام به سپرده تاثیر منفی بر سود و بازده دارایی های شعب بانک های مسکن دارد.

کلیدواژه ها:

ریسک نقدینگی ، بازده دارایی ها ، نرخ بهره تسهیلات مالی ، نسبت جاری ، نسبت وام به سپرده ، بانک مسکن .