مقایسه متغیرهای فضایی زمانی در زنان و مردان مبتلا به پارکینسون در دو وضعیت راه رفتن به جلو و عقب

مقدمه : اختلالات راه رفتن به جلو و عقب را می توان به طور جداگانه در PD ارزیابی کرد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه متغیرهایفضایی زمانی در زنان و مردان مبتلا به پارکینسون در دو وضعیت راه رفتن به جلو و عقب می باشد. مواد و روش ها: شصت و دو فرد مبتلا به PD ۷/۱۷±۶۵/۲۹ سال و یازده فرد سالم همسان با سن ۸/۰۹±۶۳/۰۹ در این مطالعه وارد شدند. برای مقایسه متغیرهای فضایی از آزمون تحلیل واریانس چند راهه با سطح معناداری p<۰.۰۵ استفاده شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ بررسی تحلیل داده ها انجام شد. P<۰.۰۵ . یافته ها: در راه رفتن به عقب درمقایسه بین زن و مرد ، پارامترهای راه رفتن به طور قابل توجهی بین گروه های سالم و PD تفاوتداشت.نتیجه گیری: راه رفتن رو به جلو و رو به عقب بین زنان و مردان سالم و بیماران پارکینسون در سرعت راه رفتن، طول گام، عرض گام وریتم راه رفتن تفاوت معناداری جود دارد. این تفاوت مربوط به کاهش طول گام افزایش حمایت دو گانه، کاهش سرعت گام برداری وافزایش حمایت دوگانه بود

کلیدواژه ها:

پارکینسون ، راه رفتن رو به جلو و عقب ، متغیر های فضایی و زمانی