تحلیل ساختاری اثرات مولفه ها ی موثر بر فضای تاب آور (مورد پژوهی: بازار تاریخی تبریز)

امروزه فضاهایی که بدون در نظرگیری زمینه طراحی شده اند، در مواجهه با تحولات آسیب پذیر بوده و کارایی خود را سریع از دست می دهند. در این میان ویژگی های فضایی هرچند به تاب آوری کمک می کند اما به تنهایی کافی نبوده و همخوانی فضا با زمینه بیشترین اهمیت را دارد. لذا با هدف تحلیل چگونگی اثرگذاری مولفه های زمینه و قابلیت های فضایی در تداوم حیات بازار تاریخی تبریز مطالعه حاضر به روش تحقیق ترکیبی با ابزار گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، مشاهده و سندکاوی انجام گرفت. براساس نتایج تطبیقی داده های کمی-کیفی وضعیت تاب آوری بازار در حد مطلوبی قرار دارد و بین مولفه های زمینه ای و قابلیت های فضایی با تاب آوری فضایی رابطه معنی داری برقرار است که بیشترین اثرگذاری زمینه گرایی بر تاب آوری با میانجی گری قابلیت های فضایی صورت گرفته، بنابراین اثر غیرمستیقم آن بیشتر می باشد. زمینه زیست محیطی و فرهنگی و قابلیت تطبیق پذیری و واکنش پذیری فضا دارای بیشترین تاثیر و زمینه کالبدی و قابلیت انعطاف پذیری دارای کمترین تاثیر هستند. لذا فضای زمینه گرا در طی زمان از طریق حفظ انسجام و پیوستگی خود و به واسطه ظرفیت مقابله آن در برابر اختلالات از طریق ارتقای قابلیت ها و راهبردها می تواند با حفظ هویت تاب بیآورد و به حیات کالبدی و عملکردی خود ادامه دهد

کلیدواژه ها:

مولفه های زمینه ای ، قابلیت های فضایی ، تاب آوری ، بازار تایخی تبریز ، تحلیل مسیر