اثرات روش های کاشت و مقادیر بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در جنوب خوزستان

این پژوهش طی مدت دو سال 1386 و 1387 در مرکز تحقیقات کش اورزی و منابع طبیعی خوزستان (ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور)، در یک خاک رسی-سیلتی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی شامل شش رو ش کاشت سانتریفوژP1سانتریفوژ + فاروئرP2خطی کارP3خطی کار + فاروئرP4پشته کاری سه ردیفهP5و پشته کاری چهار ردیفه(P6بوده و کرت های فرعی نیز شامل چهار تراکم بذر 300 500و400 و 600 دانه در متر مربع (تقریب اً 120 160،200 و 240 گیلو گرم بر هکتار) بود. نتایج نشان داد که بیشترین مصرف سوخت با 14/91 لیتر بر هکتار به تیمارP2 و کمترین آن با5/02لیتر بر هکتار به تیمارP3اختصاص داشت. روش کاشتP3 با1/462 و روش کاشتP5 با0/620ساعت بر هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین زمان مورد نیاز را به خود اختصاص دادند . در همه روش های خطی کاریP و 6 P5 ،P4 ، P3نسبت به روش های کاشت پاششیP و 2 P1 زمان مورد نیاز به طور معنی داری کاهش و ظرفیت مزرعه ای افزایش یافته بود. روش کاشت P2 با0/684هکتار بر ساعت دارای کمترین ظرفیت مزرعه ای و روشهای کاشتP و 6 P5با متوسط1/67 هکتار بر ساعت دارای بیشترین ظرفیت مزرع ه ای بودند.

کلیدواژه ها:

کشت پاششی ، کشت خطی ، کشت پشته ای ، تراکم بذر ، گندم