بررسی وضعیت مکانیزاسیون کاشت گندم در یک واحد مکانیزه استان خوزستان

امروزه با افزایش جمعیت جهان، نیاز به تأمین مواد غذایی نیز افزایش یافته است. درکشورهای در حال توسعه نظام خرده مالکی بخش اعظمی از تولید را در اختیار دارد؛ این در حالی است که با شدت یافتن بحران غذا نیاز بهیکپارچه سازی اراضی و استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود برای افزایش تولید احساس می گردد. در ایران تلاش شده تا این ضرورت در واحد های مکانیزه (کشت و صنعت ها) مورد توجه قرار گیرد. شناخت وضعیتمکانیزاسیون کشاورزی یکی از این واحدهای مکانیزه و تأثیر آن بر عوامل فنی، اقتصادی و اجتماعی مکانیزاسیون کشاورزی منطقه هدف اصلی این پژوهش بوده است. داده ها و اطلاعات به کار رفته در تحقیق حاضر، ازگزارش سالیانه حسابداری صنعتی این واحد مکانیزه در استان خوزستان در کشت گندم سال زراعی88-87 بدست آمده است. وضعیت مکانیزاسیون واحد مورد نظر از دو جنبه مختلف بررسی شد که عبارت بودند از الف) جنبه اقتصادی: که با برآورد درآمد خالص حاصل از فروش گندم و مقایسه آن با سیستم واگذاری زمین به بخش خصوصی انجامگرفت، و ب) جنبه تولیدی: که با مقایسه میزان سود سرمایه گذاری در بخش تولید ( 61 درصد) و سود سیستم بانکی کشور ( 14 و 16 درصد) بدست آمد. نتایج نشان داد که از جنبه اقتصادی درآمد در واگذاری زمین به بخشخصوصی بالاتر است و از جنبه تولیدی سرمایه گذاری در بخش تولید بسیار مناسب و با صرفه تر می باشد. با ابقای مدیریت تولید در دست خود شرکت و ورود بخش خصوصی در راستای اعمال سیاست های مدیریت، واحدمکانیزه می تواند نقش مؤثرتری در تحقق اهداف کلان کشور داشته باشد

کلیدواژه ها:

واحد مکانیزه (کشت و صنعت) ، مکانیزاسیون کشاورزی ، خوزستان ، جنبه اقتصادی ، جنبه تولیدی