بررسی رابطه نوع استخدام و خلاقیت کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین نوع استخدام و خلاقیت کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد مقدس (۲۱۰۰۰ نفر) تشکیل می دهند حجم نمونه پژوهش ۳۷۶ نفر بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه خلاقیت عابدی (CT) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده از روش ضریب همبستگی لاندا استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین نوع استخدام و خلاقیت، خلاقیت سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری، بسط ارتباط معناداری وجود ندارد. اما بین خلاقیت و سابقه کاری، تاهل و تحصیلات کارکنان دانشگاه علوم پزشکی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

نوع استخدام ، خلاقیت سیالی ، خلاقیت ابتکار ، خلاقیت انعطاف پذیری ، خلاقیت بسط