استخراج رابطه کاهندگی برای پیش بینی پارامتر ترکیب بهینه تغییرمکان های طیفی در ساختمان های کوتاه مرتبه بر اساس حرکات شدید زمین در ایران

برآورد پارامترهای مهم حرکات شدید زمین در یک ساختگاه از حیث پتانسیل آسیب بر سازه ها، به کمک شاخص شدت انجام می شود. یکی از شاخص هایی که به صورت گسترده در بیان کمی شدت لرزش های زمین در مهندسی زلزله استفاده می شود، پارامتر شتاب طیفی در پریود مود اول سازه، Sa (T۱)، است. مطالعات اخیر نشان داده است که استفاده از‎ ‎این پارامتر به عنوان شاخص شدت، ممکن است منجر به پراکندگی زیاد در پیش بینی پاسخ غیرخطی ساختمان ها شود. بدین منظور، استفاده از شاخص هایی که از کفایت و کارآمدی بالاتری برخوردار هستند، مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این شاخص ها که در پژوهش های اخیر مطرح شده است، ترکیب بهینه تغییرمکان های طیفی می باشد. به صورت تقریبی می توان از بسط مرتبه اول تیلور برای استخراج رابطه کاهندگی برای این شاخص بر اساس روابط کاهندگی موجود برای شتاب های طیفی استفاده کرد. با این حال، استخراج رابطه کاهندگی مستقل برای این شاخص به منظور کاهش خطای محاسبات اجتناب ناپذیر است. بدین منظور، یک مدل پیش بینی حرکت زمین برای این شاخص پیشنهاد گردید. در استخراج رابطه کاهندگی، بیش از پانصد و پنجاه زوج شتاب نگاشت که در ۲۸۴ زلزله با بزرگی ۴ تا ۷/۶ و در فواصل کمتر از ۱۰۰ کیلومتر در مناطق مختلف ایران ثبت شده اند، مورد استفاده قرار گرفت. مزیت مدل پیشنهادی از طریق بررسی مقادیر باقیمانده در برابر بزرگی و فاصله و همچنین کاربرد آن در مقایسه با سایر مدلهای کاهندگی ارزیابی شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل خطر زلزله ، شاخص شدت ، رابطه کاهندگی ، حرکات شدید زمین ، ترکیب بهینه تغییرمکان های طیفی