چگونه توانستم کم رویی دانش اموزانم رفع کنم؟

در هر جامعه درصد قابل توجهی از کودکان، نوجوانان و بزرگسالان بدون آنکه تمایلی داشته باشند، ناخواسته خودشان را در حصاری از کمرویی محبوس و زندانی میکنند و شخصیت واقعی و قابلیتهای ارزشمند ایشان در پس توده ای از ابرهای تیره ی کم رویی، ناشناخته می ماند. چه بسیار دانش آموزان و دانشجویان هوشمند و خلاقی که در مدارس و دانشگاه ها فقط به دلیل کمرویی و مسئولیت اجتماعی، همواره از نظر پیشرفت تحصیلی و قدرت خلاقیت و نوآوری نمره ی کمتری از همسالان عادی خود عایدشان می شود، چرا که کمرویی یک مانع جدی برای رشد قابلیت ها و خلاقیت های فردی است.توجه خاص اولیاء و مربیان به مبانی تربیت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی، از اساسی ترین مسائل در پیشگیری و درمان کمرویی کودکان و نوجوانان است. همه ی کودکان، نوجوانان و بزرگسالان باید به نقش فردی، وظیفه ی خانوادگی و رسالت اجتماعی خویش در موقعیتهای مختلف کاملا واقف و در ایفای مسئولیت ها پبشگام باشند. پدیده ی کمرویی در بین بزرگسالان و افراد مسن بسیار پیچیده تر است و چنین پیچیدگی روانی مکمل است در اغلب موارد، نیازهای درونی،تمایلات، انگیزه ها، قابلیتها، فرصتها، هدفها و برنامه های شغلی، حرفهای و اجتماعی ایشان را به طور جدی متاثر و دگرگون کند.پرداختن به پدیده های کم رویی و بررسی مبانی روان شناختی آن از این رو حائز اهمیت است که تقریبا همه ی ما به گونه ای شناخته ایی از کم رویی را در موقعیتهای مختلف داشته ایم و آن را امتحان نکرده ایم.

کلیدواژه ها:

کمرویی ، درمان کمرویی ، کودکان ، معلولیت اجتماعی.