رویکردی بر راه های مقابله با اعتیاد (مواد مخدر) در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی روش های پیشگیری از اعتیاد در محیط های آموزشی است. روش تحقیق، روش کیفی– تحلیلی است باگردآوری اطلاعات کتابخانه ای، بوسیله فیش برداری و تجزیه و تحلیل اطلاعات با استدلال های قیاسی واستقرایی، عقل و منطق صورت می گیرد. یافته های پژوهشی نشان داد: آگاهی دانش آموزان از توانایی هایشان باعث می شود خود را فردی شایسته حس کنند و ظرفیت های بالقوه خود را به مرحله فعلیت برسانند و هویت واقعی شان شکل بگیرد، لذا کمتر در دام انحرافات اجتماعی مانند اعتیاد گرفتار می شوند. عوامل خانوادگی، فردی، آموزشگاهی متعددی هم باعث شکست تحصیلی شده. بنابراین دچار شکست روحی و روانی شده و برای رهایی از این مشکلات به مواد دخانی روی می آورند. سستی یکی از سه نهاد خانه، مدرسه و جامعه، در جلوگیری از اعتیاد دانش آموزان، اقتدار دیگری را در پیشگیری تضعیف می نماید و همکاری و هماهنگی این سه نهاد پیشگیری از اعتیاد را بهبود می بخشد. ورزش و تحرک به آنان کمک می کند تا روحیه رقابت سالم و مبارزه با بیماری هایی مانند افسردگی را یاد بگیرند و از گرایش به اعتیاد دوری کنند. دانش آموزان زمانی به ضرر و زیان مواد مخدر و سیگار پی می برند که آنرا تجربه کنند چون تجربه مواد مخدر، اعتیاد به دنبال می آورد و جبران آن گران تمام می شود پس تا جایی که امکان دارد باید عملا آن ها را با عوارض اعتیاد آشنا کرد و آن ها را راهنمایی نمود تا دردام اعتیاد اسیر نشوند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، روش های پیشگیری ، مواد مخدر و دانش آموزان