حوزه های علمیه و ابعاد مشارکت در جنگ بیولوژیک

جنگ بیولوژیک از اصطلاحات جدیدی است که در چند سده ی اخیر، وارد ادبیات و گفتمان نظامی کشورهای جهان شد و برای مقابله با آسیب های جبران ناپذیر آن، قوانین بین المللی وضع گردید. استفاده از سلاح های میکروبی در "جنگ های ایران و عراق" و "سوریه و اسرائیل" نشان داد، این قوانین نتوانسته مانع وقوع جنگ های بیولوژیکی گردد. از این رو حوزه های علمیه به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای کشورهای اسلامی، برای رفع آسیب های ناشی از این بحران در ابعاد مختلف اعتقادی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تدابیر لازم را اتخاذ کردند و در همین راستا به تعامل و تعاون با دستگاه های دولتی و ارگان ها و سازمان های عمومی پرداختند. با توجه به مغفول ماندن برخی از زوایای ابعاد مشارکت حوزه های علمیه در حل بحران جنگ بیولوژیک، از قبیل: استفاده بهینه از بسترهای فضای مجازی، مبارزه در سطح بین المللی و غیره، لازم است پژوهشی در این زمینه انجام شود؛ تا علاوه بر تقویت سیاست های گذشته، راهکارهای لازم جهت حل این بحران، پیشنهاد داده شود. بر این اساس نگارندگان مقاله حاضر، سعی دارند از طریق مطالعه در کتاب ها و اسناد موجود، به گردآوری اطلاعات پرداخته و با روش نقلی و عقلی داده های بدست آمده را بیان و پردازش نمایند.

کلیدواژه ها:

ابعاد مشارکت ، جنگ بیولوژیک ، حوزه های علمیه