بررسی و اثر سنجی ابزارهای آموزشی با رویکرد ارتقاء فرهنگ ترافیک شهروندان

امروزه آموزش فرهنگ ترافیک بهعنوان راهکار اصلی بهبود وضعیت ترافیک در شهرهای بزرگ، بویژه شهرهایی همچون تهران مطرح میباشد. این آموزشها علاوه بر نیاز به منابعی مدون و استاندارد، به شیوهایمناسب جهت انتقال به مخاطب نیاز دارند. بهگونهای که در صورت عدم وجود شیوهای مناسب برای انتقال پیام، محتوای آموزشها هراندازه خوب تهیه شده باشند، کارآیی لازم و مورد انتظار را نخواهند داشت. انتقال پیامهای آموزشی به آموزش گیرندگان با استفاده از رسانه های آموزشی که جزء تفکیکناپذیر فرآیند آموزش محسوب میشوند، صورت میگیرد و آشنایی با انواع رسانه ها راه را به سوی بهره برداری ثمربخشاز آنها هموارمی نماید. بنابراین رسانه عامل انتقال و رسانندگی پیام آموزشی است و وسایل کمک آموزشی همانطور که از عنوان آن برمیآید کار کمکبه فرایند آموزش و تدریسرا انجام می دهند. با این رویکرد در مقاله جاری ابتداانواع ابزارهای آموزشی با رویکرد ترافیک، شناسایی شده و بر حسب میزان مخاطب و اثربخشی طبقهبندی میگردد. سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، میزان اهمیت هر یک از ابزار تعیین میگردد. فلذاتحقیقات حاکی از این است که تلویزیون بهعنوان اثر بخشترین ابزار آموزش ترافیک با 54 % و پس از آن برنامههای رادیویی با 20 % در مرتبه دوم اولویت قرار میگیرند. لذا میتوان با اتخاذ سیاستهای مناسب، ازابزارهای آموزشی با توجه به اولویت آنها بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

آموزش ، فرهنگ ترافیک ، ابزار های آموزشی ، تحلیل سلسه مراتبی