ارزیابی تأثیرات اجتماعی ایجاد معابر جانبازان و معلولین

معابر ویژه جانبازان و معلولین، با هدف ایمنسازی پیادهروها و گذرگاههای امن برای عبور معلولین و جانبازان در سطح منطقه در حال احداث میباشد. روش تحقیق روش آمیخته (کمی و کیفی) و هدف تحقیق، کاربردی و از نوع ارزیابی می باشد. در روش کمی دو پرسشنامه برای دو گروه (مردم عادی و معلولین و جانبازان) تهیه شد و در روش کیفی بحث گروهی متمرکز، مصاحبه عمیق، مصاحبه با مطلعانکلیدی، مطالعات تطبیقی، مطالعات اسنادی و کتابخانهای انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه ساکنین شهرداری منطقه 18 تهران و نمونه آماری نیز از دو گروه عنوان شده ( 150 نفر افراد عادی و 68 نفر معلولو جانباز) انتخاب شدند. این تحقیق به بررسی ماهیت، اندازه و شدت آثار و پیامدهای مثبت و منفی پیش- بینی شده و نشده احداث معابر ویژه معلولین و جانبازان، پرداخت و در پایان راهکارهایی را برای تقویتپیامدهای مثبت و کاهش و تعدیل پیامدهای منفی ارائه نمود. یافتهها نشان داد که احداث معابر ویژه از جمله نیازهای اساسی و ضروری معلولین و جانبازان بوده و حتی به عنوان یکی از دغدغههای اصلی درزندگی این قشر نمایان است. اطلاعرسانی مناسب؛ جانمایی درست؛ استانداردهای پیادهرو؛ مشارکت این قشر؛در حد پایینی ارزیابی شد و در وضعیت مطلوبی نیست و همچنین احداث و بازسازی معابر جانبازان بهصورت منقطع و منفک از همدیگر انجام شده است و به صورت یک مجموعه به هم پیوسته نیست. تعامل شهرداری با نهادها و سازمانها خصوصا مراکز بهزیستی و توانبخشی پایین است. اقدامات مهمی که باید شهرداری به آن توجه داشته باشد عبارتند از؛ توجه به سیاستهایی مانند ناحیه محوری و بهادادن به شورایاریها، تشکیل ستاد مناسبسازی معابر در سطح منطقه، نظارت بیشتر بر سد معبر، آگاهسازی شهروندان در خصوص حقوق جانبازان و معلولان در معابر سطح منطقه.

کلیدواژه ها:

مناسبسازی معابر ویژه ، منطقه 18 ، مشارکت اجتماعی ، جانبازان و معلولین