توسعه با محوریت حمل و نقل عمومی همسایگی ایستگاه شریعتی در میدان تقی آباد مشهد

امروزه مشکل حمل و نقل و ترافیک شهری از معضلات اساسی شهرهای بزرگ به شمار می آید. هدر رفتن اوقات شهروندان درترافیک ، آلودگی بیش از حد محیط زیست و تبعات منفی ترافیک بر روان ساکنان شهر ، نمونه هایی از این مشکلات است.پرداختن به چگونگی ساماندهی محیط ایستگاه ها برای سازگاری بیشتر با اهداف اصلی توسعه نیازمند نگرش طراحی شهریاست. از جمله اهداف این پژوهش تاکید بر اهمیت حمل و نقل عمومی و ایستگاه ها به عنوان یک سرمایه ارزشمند در مقیاسشهر و نیز نیاز به استفاده بهینه از این سرمایه از طریق سیاست های حمایتی کاربری های مطلوب و هم چنین تدوین سیاست ها وضوابط راهبردی در جهت متراکم سازی و توسعه زمین ها در همسایگی ایستگاه ها و ایجاد فضای شهری در کنار ایستگاه بهمنظور تعاملات بالاتر شهروندان با یکدیگر و تشویق ساکنان به استفاده از سیستم قطار شهری می باشد .در این راستا تحقیقحاضر با انتخاب ایستگاه شریعتی در میدان تقی آباد به عنوان نمونه موردی ، درصدد بررسی قابلیت ها، نیازها و موانع حوزهی نفوذ ایستگاه برای هماهنگی با حمل و نقل عمومی است. نوع پژوهش توسعه ای -کاربردی و از نظرماهیت و روشتوصیفی-تحلیلی و براساس حل مسئله می باشد. روش گرداوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و روش تجزیه و تحلیل به دوصورت کیفی و کمی و نیز با استفاده از سوات است و بر اساس شناخت اصول توسعه با محوریت حمل و نقل عمومی به اتخاذسیاست ها و روشهایی که منجر به توسعه بافت پیرامون ایستگاه می شوند ،می پردازد. از جمه راه حل های مقدماتیپیشنهادی در این نوشتار ساماندهی کاربری ها به گونه ای که از امکانات توسعه پیرامون ایستگاه بهره مند گردند و نیز ایجادپیوند مناسب بین ایستگاه قطار شهری با ایستگاه های اتوبوس، تاکسی و .. می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، TOD ، حمل و نقل عمومی