مدلسازی تغییرات مکانی EC خاک فضای سبز شهری (مطالعه موردی: منطقه پنج شهرداری شیراز)

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی ساختار فضایی میزان EC خاک و تهیه نقشه های پهنه بندی آنها با استفاده ازتکنیک های زمین آمار در جهت بهینه سازی مدیریت فضای سبز شهری صورت گرفت.مواد و روشها: محدوده های فضای سبز منطقه پنج شهرداری شیراز در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در اینتحقیق تعداد ۳۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک محدوده های فضای سبز منطقه جمع آوری شد. تراکم و پراکنشمحدوده های فضای سبز در انتخاب مکان برای انجام نمونه برداری مد نظر گرفته شد. نمونه ها بعد از جمع آوری برای آنالیزخاک به آزمایشگاه انتقال یافت و میزان EC خاک اندازه گیری شد و سپس خصوصیات خاک بصورت لایه اطلاعات مکانی تهیه گردید. برای ارزیابی پراکنش مکانی خصوصیات خاک، روش درونیابی کریجینگ مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: بر اساس نقشه تغییرات قابلیت هدایت الکتریکی یا شوری خاک، در سطح فضای سبز منطقه مورد مطالعه، ۲ طبقهشوری وجود دارد. بر اساس نقشه، طبقه غیر شور ( کمتر از ۲ دسی زیمنس بر متر) ، حدود ۵۸ درصد اراض ی و ۴۲ درصداراضی نیز در طبقه شوری کم ( ۲ تا ۴ دسی زیمنس بر متر) قرار می گیرند. قابلیت هدایت الکتریکی در کل سطح فضایسبز کمتر از ۴ دسی زیمنس بر متر است که این نشان می دهد محدودیت چندانی برای رشد گیاه وجود ندارد. بر اساس روندتغییرات از غرب به شرق منطقه شوری خاک کاهشی است و در راستای شمال به جنوب بصورت محدبی شکل می باشد کهبیشترین مقدار در میانه منطقه کمترین مقدار در جنوب منطقه وجود دارد.نتیجه گیری: استفاده از تکنیک زمین آمار و تلفیق آن با سیستم اطلاعات جغرافیایی می تواند کمک بزرگی در پهنه بندیتغییرات خصوصیات خاک در عرصه های فضای سبز شهری نماید.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، تکنیک زمین آمار ، نقشه خصوصیات خاک ، منطقه پنج شهرداری شیراز ، فضای سبز شهری