ارزیابی نقش برنامه ریزی شهری بر مدیریت سیلاب های شهری مشهد با تاکید بر مدیریت بحرا

مخاطرات طبیعی به عنوان بخشی از واقعیت های گریز ناپذیر محسوب می شوند که عمدتا کنترلوقوع آن ها خارج از عهده بشر است، مدیریت بلایای طبیعی به ویژه سیلاب مجموعه اقداماتی است کهقبل از وقوع، در حین وقوع و بعد از وقوع بلایا برای کاهش هر چه بیشتر آثار و عوارض آنها انجام می-گیرد. در این بین پدیده سیل یکی از حوادث پیش بینی نشده و ویرانگر در کشور محسوب می شود شهرمشهد به عنوان دومین کلان شهر مذهبی جهان و معرف یکی از کلان شهرهای اقالیم خشک بامحدودیت های محیطی فراوانی روبروست. علیرغم محدودیت محیط طبیعی، گسترش ناگهانی شهر طیدهه های اخیر منجر به بروز بحرانهای محیطی در این کلان شهر شده که میتوان به مشکل سیل و دفعآبهای سطحی اشاره نمود. بنابراین همواره می بایست آمادگی در برابر بلایای طبیعی مد نظر متخصصین مربوطه قرار گیرد. طی چند دهه گذشته شیوه های جدیدی برای مقابله با سیلاب ابداع شده است. و این روشها بیشتر ماهیتی پیشگرانه دارند و نه درمانی. در این راستا تحقیق حاضر با هدف بررسیتاثیر و نقش مدیریت بحران بلایای طبیعی سیلاب های شهری در مشهد پرداخته است. نمونه آماریجهت پاسخگویی به پرسشنامه از طریق فرمول کوکران تخمین زده شده اند که با توجه به جمعیت شهر مشهد تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد پرسشگری قرار گرفته اند. نتایج حاصل از یافت های تحقیق نشان می دهد بین مدیریت بحران و توسعه پایدار رابطه معنی داری وجود دارد. همانطور که مشاهده می شود، میزان ضریب همبستگی ۰/۸۵۳ به دست آمده است، سطح معنی داری آن نیز ۰.۰۰۰ بوده و چون از ۰/۰۵ کمتر است لذا نشان دهنده معناداری همبستگی بین متغیرهاست.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، توسعه پایدار ، سلاب شهری ، شهر مشهد