مدل برنامه ریزی آرمانی برای زمان بندی شیفت های کاری پرستاران (مطالعه موردی: بیمارستانامام حسن(ع) بجنورد)

زمان بندی شیفت های کاری پرستاران در بیمارستان ها کاری زمان بر است که معمولا بصورت دستی انجام می شود. برای ایجاد برنامهزمان بندی مناسب، الزامات مدیریت ، مقرارت دولتی و فاکتور های ارگون و میک باید در نظر گرفته شود. شکایات، موضوع مهم دیگری استکه ممکن است از غرض ور زی در زمان بندی ها و توزیع نامتعادل نوبت های کا ری روز و شب در بین پرستاران ناشی گردد. بنابراین لزومتوزیع عادلانه شیفت های روز و شب در میان پرستاران مطرح می شود. در این مطالعه، زمان بندی شیفت های کاری پرستاران در بیمارستانامام حسن (ع) بجنورد انجام شده است. مساله اصلی در این بیمارستان، زمان بندی دستی شیفت ها توسط مسئول بخش و نارضایتیپرستاران از توزیع نامتعادل شیفت ه ای روز و شب می باشد. به علت تعداد بالای محدودیت های مساله که ممکن است فضای جواب را تهیکند، محدودیت ها به دو دسته نرم و سخت تقسیم بندی شده است و مساله با استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی حل می شود .

کلیدواژه ها:

زمان بندی پرستاران ، مدل ریاضی ، برنامه ریزی آرمانی