تحلیل بازیگران موثر در مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی در حوضه آبریز کرخه علیا
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 371
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAEEJ-18-1_010
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1401
چکیده مقاله:
هدف مطالعه کیفی حاضر تحلیل بازیگران کلیدی منابع آب زیرزمینی با محوریت پایداری در حوضه کرخه علیا بود که در آن از رویکرد آینده پژوهی و تکنیک تحلیل بازیگران (مکتور) استفاده شد. اطلاعات موردنیاز به شیوه مصاحبه و با استفاده از پرسشنامه های بازیگر بازیگر و بازیگر هدف گرداوری شده است. نمونه شامل ۱۱ نفر از کارشناسان موضوعی و اساتید دانشگاه در قالب سه پنل سه نفره و یک پنل دو نفره بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. نتایج نشان داد که ۱۶ بازیگر در این زمینه موثرند که سازمان برنامه و بودجه و مجلس شورای اسلامی رقابتپذیرترین بازیگران هستند که به ترتیب امتیازات ۲/۵۰ و ۲/۱۳ را به خود اختصاص داده اند و در مقابل سازمان های مردم نهاد/ مدنی، بنیاد مسکن و بخش خصوصی رقابت ناپذیرترین بازیگران هستند که به ترتیب امتیازات ۰/۰۶، ۰/۲، ۰/۴ را به خود اختصاص داده اند. افزون بر این، نتایج نشان داد که عمده بازیگران بنا به اهداف و رسالتی که دارند، برای تحقق دو هدف با هم توافق بیشتری دارند که عبارتند از: توسعه مشاغل غیر زراعی در جوامع روستایی و توسعه زیرساخت ها برای جذب سرمایه گذاری ها که به ترتیب امتیازهای۲۷/۸ و ۲۱/۲ به آن ها اختصاص یافت. مطابق با نتایج، اکثر بازیگران دارای واگرایی هستند (اهداف مجزایی را پیگیری می کنند) و میزان همگرایی (توافق برای تحقق هدف مشترک) آن ها در برنامه ریزی و سیاست گذاری مدیریت منابع آب، نسبت به هم در سطح ضعیفی قرار دارد که این موضوع باید در برنامه ریزی و سیاست گذاری مدیرت منابع آب مورد توجه جدی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه سپهوند
دانشجوی دکتری، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
کریم نادری مهدیی
دانشیار، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
سعید غلامرضایی
دانشیار، گروه اقتصاد و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
مسعود بیژنی
دانشیار ترویج و آموزش کشاورزی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :