مدیریت بحران جنگ های بیولوژیک(ترورهای خاموش)

بیوتروریسم به دلیل جذابیتهای مواد بیولوژیک برای تروریستها خطر بیشتری نسبت به برخی دیگر از انواع تروریسم برای تهدید جان شهروندان و مردم عادی دارد.به دلیل ویژگیهایی که عوامل زیستی دارند، این عوامل به وسوسه ای جذاب برای تروریستها تبدیل شده تا در قالب حمله تروریستی به زیرساختهای شهری در بخش آب، غذا، خدمات عمومی و...جان شهروندان را در معرض تهدید قرار دهند.براین اساس لازم است برای پیشگیری از چنین اقدامات تروریستی ضمن شناخت این نوع تروریسم ، مطالعات مدیریت بحران آن نیز به صورت دقیقی انجام گیرد.لذا مقاله حاضر با این هدف و با روش توصیفی تحلیلی به بررسی مدیریت بحران جنگ های بیولوژیک پرداخته است.بیوتروریسم از طریق مواد بیولوژیکی خطرناک ممکن است، عوامل آب، هوا، غذا، خاک، انسان و حیوان را مورد هدف قرار دهند؛ همچنین ممکن است از طریق مواد مصرفی شخصی مانند لباس، کیف، کفش، ارسال نامه حاوی این میکروارگانیسمها و... انتشار پیدا کند.اقدامات بیوتروریستی بر خلاف برخی دیگر از اقدامات تروریستی مانند بمب گذاری و حملات انتحاری می تواند کاملا خاموش صورت گیرد و در برخی موارد مانند آلوده سازی گیاهان و بذرها آثار آن چه بسا در چندین سال بعد نمایان شود.جهت مبارزه با بیوتروریسم و مدیریت بحران آن اصول پنجگانه ای می توان تعریف نمود که با اجرای این اقدامات می توان موفقیت حمله بیوتروریستی در جامعه را به حداقل رساند ؛آگاهی، آمادگی ، مهارت، شک، کتمان و رازداری.همچنین اقدامات پیشگیرانه ای در این زمینه، مبتنی بر روشهای پدافند غیرعامل وجود دارد که شامل موارد زیر می شود:تعامل بین نهادهای مجری قانون (پلیس و نهادهای امنیتی) و بخش بهداشت همگانی؛ارایه آموزشهای مناسب؛ اقدامات متقابل پزشکی؛نصب سیستمهایی برای اخطار به نیروها؛محدودسازی؛ساخت پناهگاه؛ایجاد اتاق رفع آلودگی؛ایجاد اتاق هوابند؛ ایجاد فضای امن

کلیدواژه ها:

جنگ بیولوژیک ، بیوتروریسم ، تروریسم ، مدیریت بحران