زمینه و هدف:
واریکوسل به اتساع غیرطبیعی و پیچش وریدهای شبکه پامپینی فرم در طناب اسپرماتیک بیضه اشاره دارد.
واریکوسل ارتباط مستقیمی با افزایش استرس اکسیداتیو، سطح بالای گونه های اکسیژن فعال (ROS) و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی دارد که باعث کاهش کیفیت پارامترهای اسپرم و نقص در اسپرماتوژنز می شود. برای کاهش استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدان درمانی به عنوان بهترین گزینه پیشنهاد می گردد.
کورکومین از لحاظ عملکردی، دارای پتانسیل چندگانه و تعدیل کننده فعالیت بیولوژیکی است که اثرات آنتی اکسیدانی آن ثابت شده است. در این مطالعه، با توجه به
استرس اکسیداتیو زیاد در شرایط واریکوسل، سعی در بررسی اثر
کورکومین بر
پارامترهای اسپرمی (غلظت، تحرک، مورفولوژی) و وضعیت هیستولوژی بافت بیضه در رت های القاشده
واریکوسل است.
روش بررسی: در این مطالعه، ۵۰ رت نر نژاد ویستار در ۵ گروه: گروه کنترل ، گروه شم، گروه القا واریکوسل، گروه القا
واریکوسل تحت درمان در دو گروه دریافت کننده ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن
کورکومین مورد بررسی قرار گرفت.
واریکوسل از طریق انسداد نسبی ورید کلیوی چپ القا شد و سپس پارامترهای اسپرم و وضعیت هیستولوژی بافت بیضه پس از ۲ ماه القای
واریکوسل و ۲ ماه تجویز
کورکومین ارزیابی شد.
یافته ها: این مطالعه نشان داد که پس از القا واریکوسل، میانگین درصد تحرک (۰۰۷/۰p=) و غلظت اسپرم (۰۳۶/۰p=) به طور معنی داری کاهش یافت و متعاقبا میانگین درصد کل مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم (۰۵/۰≥p) در مقایسه با گروه کنترل/شم افزایش یافت. تجویز
کورکومین به عنوان آنتی اکسیدان به طور قابل توجهی باعث افزایش میانگین درصد تحرک در
کورکومین ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم (۰۹۶/۰p=)،
کورکومین ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم(۰۴۴/۰p=) و غلظت اسپرم درکورکومین ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم (۴۴/۰p=)،
کورکومین ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم(۰۳۲/۰=p) همچنین کاهش غیر معنی دار مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم (۰۵/۰p>) نسبت به گروه
واریکوسل شد. همچنین
کورکومین منجر به بهبود و برطرف کردن آسیب های بافتی ناشی از
واریکوسل و افزایش درصد اسپرماتوزنز در مقایسه با گروه
واریکوسل شد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که
کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان، کیفیت پایین شاخص های اسپرم ناشی از
استرس اکسیداتیو در
واریکوسل را بهبود می بخشد و می تواند به عنوان یک استراتژی درمانی در آنتی اکسیدان درمانی در نظر گرفته شود.