اثر بخشی آموزش تاب آوری بر سرمایه های روان شناختی جوانان سرباز دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش در شهر اصفهان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش تاب آوری بر سرمایه های روان شناختی جوانان سرباز دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش در شهر اصفهان اجرا گردید. روش: طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی و شامل یک پیش آزمون و پس آزمون بود که در هر دو گروه آزمایش و گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه سربازان دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ را در بر می گیرد. نمونه مورد پژوهش شامل ۵۰ نفر از سربازان واجد شرایط بودند که با با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (۲۵ نفر) و آزمایش (۲۵ نفر) تخصیص یافتند. مداخله آموزشی بر روی گروه آزمایش در مدت ۴۵ روز و در طی ده جلسه اجرا شد و به گروه کنترل آموزشی ارائه نشد. در این پژوهش از مقیاس های تشخیصی سرمایه روان شناختی مک گی (Mac Gee)، به عنوان ابزاری برای سنجش اثربخشی آموزش تاب آوری بر سرمایه روان شناختی استفاده شد و داده های جمع آوری شده، با استفاده از روش کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که روش آموزش تاب آوری به طور معناداری در سطح ۰.۰۰۱P < بر افزایش سرمایه روان شناختی سرباز ارشد دارای والدین طلاق موثر است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که می توان از روش آموزش مهارت های تاب آوری به عنوان روشی کارآمد برای افزایش مولفه های سرمایه های روان شناختی در جوانان سرباز دارای والدین طلاق گرفته ارشد نظامی ارتش استفاده نمود.  

کلیدواژه ها:

Resilience Training ، ‎ Psychological Capitals ، soldiers ، آموزش تاب آوری ، سرمایه روان شناختی ، سربازان.