اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خوشبینی آموزشی، فرسودگی و استرس شغلی در معلمان متوسطه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خوشبینی آموزشی، فرسودگی و استرس شغلی در معلمان متوسطه بود. جامعه آماری پژوهش معلمان در حال تدریس در مقطع متوسطه اول شهر تهران مناطق ۱۰ و ۱۱ در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. سپس آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خوشبینی آموزشی، فرسودگی شغلی و استرس شغلی بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا)، استفاده شده است. نتایج نشان داده است که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خوشبینی آموزشی، فرسودگی و استرس شغلی در معلمان متوسطه اثربخش است .(p<۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ، استرس شغلی ، خوشبینی آموزشی ، فرسودگی شغلی ، معلمان