پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس اهداف پیشرفت با میانجیگری خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر مرودشت

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس اهداف پیشرفت با میانجی گری خود کارآمدیتحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر مرودشت در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای ۱۶۰ دانش آموز انتخاب شدند و ازطریق توزیع پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فریدل و پاریس، اهداف پیشرفت الیوت و مک خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان مورد سنجش قرار گرفتند.داده های گردآوری شده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل (آمار توصیفی و آمار استنباطی) قرار گرفت. در سطح آمار از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از رگرسیون ساده و رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی استفاده شد. نتایج نشان داد که اهداف پیشرفت تسلط اجتناب به طور معناداری قادر به پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی میباشد. اهداف پیشرفت تسلط گرایش و عملکرد گرایش قادر به پیش بینی اشتیاق تحصیلی میباشد.. خود کارآمدی در رابطه بین (اهداف پیشرفت تسلط اجتناب) و اشتیاق تحصیلی نقش واسطه گری جزیی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

اشتیاق تحصیلی ، اهداف پیشرفت ، خود کارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان