اثربخشی آموزش خودسامانی هیجانی بر نشخوارفکری مشترک نوجوانان دارای رفتار پرخطر

این پژوهش با هدف اثربخشی اثربخشی آموزش خودسامانی هیجانی بر نشخوارفکری مشترک نوجوانان دارای رفتار پرخطر انجام شد. روش این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجراء، آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون، با یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه نوجوانان دارای رفتار پرخطر در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. از میان افراد جامعه ۳۰ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات در بخش میدانی از پرسشنامه نشخوارفکری استفاده شد. اطلاعات پژوهش با نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از روش های آماری از آزمون تی مستقل و تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان دادند: آموزش خودسامانی هیجانی بر نشخوارفکری، اثربخش است.

کلیدواژه ها:

آموزش خودسامانی هیجانی ، نشخوارفکری ، رفتارپرخطر ، نوجوانی