بررسی رابطه آموزش مجازی بااخلاق دانش آموزان ابتدایی شهرستان فسا

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه تدریس آموزش مجازی بااخلاق دانش آموزان در معلمان ابتدایی شهرستان فسا ۱۴۰۰- ۱۴۰۱ بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان ابتدایی شهر فسا است که تعداد ۴۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت خوشه ایی به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته آموزش مجازی و اخلاق دانش موز استفاده شد و نتایج در فرضیه اول بین تدریس آموزش مجازی معلم و اخلاق دانش آموز در سطح ۰/۰۱ رابطه معنیداری وجود دارد و در فرضیه سوم بین تدریس آموزش مجازی معلم و ابعاد اخلاق دانش آموز در سطح ۰/۰۱ رابطه معنیداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، آموزش مجازی ، اخلاق دانش آموزان