تاثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی و حل مسئله خلاق دانش آموزان دوره اول متوسطه مدرسه نظر فخاری شهرستان ساوه

از جمله روشهای فعالی که امروزه توجه صاحبنظران تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است، یادگیری مشارکتی است.یادگیری مشارکتی به علت مشارکت تک تک افراد و سهیم بودن آنان در یادگیری یادگیری فعال نیز محسوب میشود. در چنین فضایی از یادگیری فعال میتوان زمینه ایجاد سرمایه فکری را پایه ریزی کرد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودکارآمدی و حل مسئله خلاق دانش آموزان براساس یادگیری مشارکتی صورت گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بوده و جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر اول متوسطه مدرسه نظر فخاری شهرستان ساوه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۰۱ تشکیل دادند که از بین آنها به صورت در دسترس ۳۰ نفر ۱۵) نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر درگروه گواه) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش به منظور جمع آوری دادهها مربوط به هر یک از متغیرها، پرسشنامه خودکارآمدی جینکز و مورگان (۱۹۹۹)، پرسشنامه حل مسئله خلاق هپنر و پترسون (۱۹۸۲) و در جهت برگزاری جلسات یادگیری مشارکتی از روش جیگساو استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله برنامه ی »یادگیری مشارکتی« باعث افزایش خودکارآمدی و افزایش مهارت های حل مسئله خلاق دانش آموزان می شود. براساس نتایج حاصل میتوان بیان نمود که مدارس با به کارگیری فرایند یادگیری مشارکتی میتوانند زمینه لازم جهت افزایش خودکارآمدی و حل مسئله خلاق دانش آموزان را فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، حل مسئله خلاق ، یادگیری مشارکتی ، دانش آموزان