یادگیری سیار در قرن بیست و یک: رویکرد ها و نظرات

رویکرد یادگیری در هر زمان و هر مکان که برای ارتقای یادگیری الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد با پیشرفت تکنولوژی های وایرلس و یادگیری سیار تا حد زیادی به واقعیت پیوسته است. یادگیری سیار به عنوان مدلی از یادگیری الکترونیکی اشاره به کسب دانش، نگرش و مهارت با بهره گیری از تکنولوژی های سیار دارد. هدف این مقاله بررسی رویکردها و نظریه های یادگیری سیار می باشد. در ابتدای مقاله تعریف یادگیری سیار، جایگاه آن در نظام یادگیری از راه دور و فرصت ها و چالش های حاصل از این یادگیری مورد بررسی قرار گرفته اند. در ادامه رویکردهای یادگیری سیار شامل فناوری، تحرک، فردگرایی، یادگیری همزمان و یادگیری الکترونیکی همراه با نظریه های یادگیری سیار شامل: رفتار گرایی، شناخت گرایی، ساختن گرایی، نظریه فعالیت، یادگیری مسئله محور، مشارکتی، گفتمانی، مادام العمر... مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت چشم اندازهای آینده ی یادگیری سیار مطرح می شود. اثر بخشی یادگیری سیار نیازمند توجه به رویکرد ها و نظریه های یادگیری سیار می باشد. زیرا با به بکارگیری هوشمندانه رویکرد ها و نظریه های یادگیری، می توان به راه حل هایی برای یادگیری دست یافت که نیازهای قرن بیست و یکم را برآورده می سازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، یادگیری سیار ، رویکرد های یادگیری ، نظریه های یادگیری