ارتباط بین مشخصات دموگرافیک با میزان رعایت اخلاق حرفه ای در دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: اخلاق حرفه ای جزء لاینفک در کلیه ابعاد ارائه خدمات درمانی بوده و در سال های اخیر با افزایش موارد معضلات مربوط به اخلاق پزشکی، ترویج اخلاق حرفه ای در میان دانشجویان علوم پزشکی به خصوص آن هایی که با بیمار در ارتباط مستقیم هستند، اهمیت خاصی یافته است، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین تجارب بالینی دانشجویان اتاق عمل و میزان رعایت اخلاق حرفه ای اجرا شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل اجرا شد. نمونه گیری به صورت سرشماری و شامل کلیه دانشجویان ترم۴،ترم۶ و ترم۸ کارشناسی اتاق عمل که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام گرفت. داده ها توسط پرسشنامه استاندارد اخلاق حرفه ای و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شده و توسط نرم افزار spss  نسخه ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، ۸۷ دانشجو با میانگین سنی ۲۲/۵۱ مورد مطالعه قرار گرفتند که ۳۵ نفر از آن ها مرد و ۵۱ نفر زن بودند. یافته ها نشان می دهد که بین ترم تحصیلی و به تبع آن میزان تجربه حضور دانشجویان در بالین و اخلاق حرفه ای، ارتباط معناداری وجود دارد (p=۰.۰۱۱). همچنین یافته ها رابطه معنادار بین سن و اخلاق حرفه ای را نشان می داد (p=۰.۰۲۰) ولی رابطه ای بین قومیت، معدل و جنس و اخلاق حرفه ای یافت نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد افزایش تجربه بالینی دانشجویان و درگیری نزدیک با مسائل و مشکلات موجود در اتاق عمل به همراه آموزش های تئوری و عملی در محیط بالین، باعث افزایش میزان رعایت اخلاق حرفه ای در دانشجویان و بعدها به عنوان پرسنل در محیط بالین می شود.

کلیدواژه ها:

Professional ethics ، operating room ، clinical experiences ، اخلاق حرفه ای ، اتاق عمل ، تجارب بالینی